یک مطالعه جدید نشان داد که اگر والدین در همان مرحله چاق بودند، افراد در میانسالی در معرض خطر بالای چاقی قرار دارند.
بر اساس مطالعه محققان نروژی انجام دادند، افرادی که والدینشان هر دو در دوران میانسالی چاقی را تجربه کردند، شش برابر بیشتر احتمال دارد که در همان مرحله زندگی با چاقی زندگی کنند. خطر ابتلا به چاقی زمانی سه برابر می شود که یکی از والدین با این بیماری زندگی می کند.
“تحقیقات قبلی ارتباط قوی بین وضعیت چاقی والدین و فرزندانشان را نشان می دهد، اما مطالعات کمی بررسی کرده اند که آیا این انتقال بین نسلی چاقی در دوران نوجوانی و بزرگسالی ادامه دارد یا خیر. ما به این موضوع علاقه مند بودیم که چگونه BMI والدین با BMI فرزندانشان در هنگام تولد ارتباط دارد. به بزرگسالی رسیده است و مدت طولانی دور از خانه زندگی کرده است. گفت محقق ارشد ماری میکلسن در یک خبر.
یافته های این مطالعه در کنگره اروپایی چاقی (ECO 2024) که از 12 تا 15 می در ونیز برگزار می شود، منتشر خواهد شد.
تیم تحقیقاتی از داده های مطالعه Tromsø، یک مطالعه سلامت مبتنی بر جمعیت در حال انجام استفاده کرد. این مطالعه شامل 2068 گروه بود که هر گروه شامل والدین و فرزندان آنها بود. شرکت کنندگان شامل افراد بین 40 تا 59 سال (میانسالی) در طول موج هفتم مطالعه ترومسو در 2015-2016 بودند و والدین آنها نیز در مطالعه ترومسو در طول موج چهارم آن در سال های 1994-1995 زمانی که در همان سن بودند شرکت کردند. دامنه.
تجزیه و تحلیل قد و وزن ارتباط قوی بین شاخص توده بدنی (BMI) والدین در دوران میانسالی و فرزندان آنها در همان سن را نشان داد.
BMI فرزندان به ازای هر 4 واحد افزایش در BMI مادر 0.8 واحد و به ازای هر 3.1 واحد افزایش در BMI پدر 0.74 واحد افزایش یافت.
محققان همچنین متوجه ارتباط قابل توجهی بین وضعیت چاقی والدین در میانسالی و فرزندان آنها در همان سن شدند.
هنگامی که هر دو والدین در میانسالی با چاقی (BMI ≥ 30 کیلوگرم بر متر مربع) زندگی می کردند، فرزندان آنها شش برابر بیشتر از بزرگسالانی که هر دو والدین در محدوده وزن طبیعی داشتند (BMI 18.5-24.9) شانس زندگی با چاقی را در میانسالی داشتند. کیلوگرم بر متر مربع) همچنین زمانی که تنها یکی از والدین با چاقی زندگی می‌کردند، این شانس افزایش می‌یابد. زمانی که تنها مادر با چاقی زندگی می‌کرد، فرزندان خود 3.44 برابر شانس بیشتری برای زندگی با چاقی داشتند. تعداد مربوط به پدران 3.74 بود.” انتشار بیان کرد.
عوامل متعددی می تواند به وضعیت چاقی مشترک بین والدین و فرزندانشان کمک کند. در حالی که ژن‌ها می‌توانند یکی از احتمالات باشند، برخی از مطالعات همچنین نشان می‌دهند که کودکان تمایل دارند عادت‌های غذایی و ورزش را از والدین خود به‌ویژه زمانی که با هم زندگی می‌کنند انتخاب کنند، که در نتیجه وضعیت BMI مشابهی دارند.
“از تجزیه و تحلیل ما نمی توان مشخص کرد که آیا این به دلیل ژن ها یا محیط است، اما ما به احتمال زیاد به ترکیبی از این دو نگاه می کنیم. توضیح هر چه باشد، یافته های ما مبنی بر اینکه چاقی بین نسل ها منتقل می شود می تواند تا بزرگسالی ادامه داشته باشد، تاکید می کند. اهمیت درمان و پیشگیری از چاقی، وضعیتی که به طور قابل توجهی به بیماری و مرگ زودرس کمک می کند. همچنین پایه و اساس تحقیقات در مورد عواملی را می گذارد که بر انتقال بین نسلی چاقی تأثیر می گذارد و می توان آنها را هدف قرار داد تا از گذراندن تمام زندگی فرزندان تحت تأثیر آن جلوگیری شود. با چاقی، محققان نوشتند.