مطالعه افزایش مصرف سدیم در بیماران قلبی را نشان می دهد

بر اساس مطالعه ای که در جلسه علمی سالانه کالج قلب و عروق آمریکا ارائه شده است، افراد مبتلا به بیماری قلبی بیشترین سود را از رژیم غذایی کم سدیم می برند، اما به طور متوسط ​​بیش از دو برابر میزان توصیه شده دریافتی روزانه سدیم مصرف می کنند.

سدیم یک ماده مغذی ضروری است، اما مصرف بیش از حد آن می تواند فشار خون را افزایش دهد که به رگ های خونی آسیب می رساند و قلب را مجبور می کند تا سخت تر کار کند. سدیم اضافی همچنین می تواند باعث شود بدن مایعات را حفظ کند و شرایطی مانند نارسایی قلبی را تشدید کند. دستورالعمل های رژیم غذایی فعلی ایالات متحده که توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده ارائه شده است توصیه می کند که بیشتر بزرگسالان مصرف سدیم خود را به کمتر از 2300 میلی گرم در روز محدود کنند که معادل حدود 1 قاشق چای خوری نمک خوراکی است. طبق توصیه‌های راهنمای ACC و انجمن قلب آمریکا، برای افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، این میزان حتی کمتر از 1500 میلی‌گرم در روز است.

این مطالعه جدید نشان داد که در بین یک نمونه بیش از 3100 نفر مبتلا به بیماری قلبی، 89 درصد بیش از حداکثر توصیه شده روزانه 1500 میلی گرم سدیم مصرف کردند و به طور متوسط، شرکت کنندگان در مطالعه بیش از دو برابر این مقدار مصرف کردند. به گفته محققان، محدود کردن مصرف سدیم یک اصلاح اساسی در شیوه زندگی است که نشان داده شده است تا احتمال بروز حوادث نامطلوب قلبی عروقی بعدی را کاهش دهد. یافته‌های آن‌ها بر چالش‌هایی تأکید می‌کند که بسیاری از مردم در حفظ محدودیت‌های سدیم توصیه‌شده، صرف‌نظر از عوامل دیگری مانند وضعیت اجتماعی-اقتصادی، با آن‌ها مواجه هستند.

تخمین مقدار سدیم در یک وعده غذایی می تواند چالش برانگیز باشد. برچسب های مواد غذایی با ارائه مقادیر سدیم در غذای بسته بندی شده به تخمین سدیم رژیم غذایی کمک می کند. با این حال، پیروی از رژیم غذایی کم سدیم حتی برای افراد مبتلا به بیماری قلبی عروقی که انگیزه قوی برای پیروی از آن دارند، چالش برانگیز است.

Elsie Kodjoe، MD، MPH، رزیدنت داخلی در بیمارستان منطقه ای Piedmont Athens در آتن، جورجیا، و نویسنده اصلی مطالعه

این مطالعه از داده‌های بیماران مبتلا به حمله قلبی، سکته مغزی، نارسایی قلبی، بیماری عروق کرونر یا آنژین که در نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه (NHANES) بین سال‌های 2009 تا 2018 شرکت کرده‌اند، استفاده کرد.

محققان میزان مصرف سدیم را بر اساس پرسشنامه‌هایی تخمین زدند که در آن از شرکت‌کنندگان خواسته شد هر چیزی را که در 24 ساعت مصرف کرده‌اند گزارش کنند. بر اساس نتایج، شرکت کنندگان در مطالعه مبتلا به بیماری های قلبی عروقی به طور متوسط ​​3096 میلی گرم سدیم در روز مصرف کردند که کمی کمتر از میانگین ملی 3400 میلی گرم در روز گزارش شده توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده است.

کدجو گفت: «تفاوت نسبتاً اندک در دریافت سدیم نشان می‌دهد که افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی میزان مصرف خود را در مقایسه با جمعیت عمومی بسیار محدود نمی‌کنند و همچنین بیش از دو برابر مقدار توصیه شده مصرف می‌کنند.» “برای سهولت در پایبندی بیماران به دستورالعمل های غذایی، ما باید راه های عملی تری برای عموم مردم برای تخمین سطح سدیم رژیم غذایی پیدا کنیم یا شاید کاهش محتوای سدیم غذایی را که از منبع مصرف می کنیم در نظر بگیریم.”

محققان همچنین مصرف سدیم را در میان افراد در گروه‌های مختلف اجتماعی-اقتصادی مقایسه کردند، اما پس از در نظر گرفتن سن، جنس، نژاد و پیشرفت تحصیلی، تفاوت معنی‌داری بین شرکت‌کنندگان ثروتمندتر و کمتر مرفه‌تر پیدا نکردند.

Kodjoe گفت که افراد می توانند اقدامات پیشگیرانه ای برای کاهش مصرف سدیم خود انجام دهند. این شامل تهیه وعده های غذایی بیشتر در خانه می شود که در آن کنترل بیشتری بر محتوای سدیم دارند و توجه دقیق به برچسب های مواد غذایی، به ویژه هدف قرار دادن غذاهایی با سطوح سدیم 140 میلی گرم یا کمتر در هر وعده. محققان پیشنهاد کردند که آموزش بهتر در مورد مزایای محدود کردن سدیم همچنین می‌تواند به انگیزه افراد بیشتری برای پیروی از توصیه‌ها کمک کند.

Kodjoe گفت: “بیماری قلبی عروقی واقعی است و بر اساس سازمان جهانی بهداشت، علت شماره یک مرگ و میر در سراسر جهان است.” پیروی از دستورالعمل‌های سدیم یکی از راهبردهای آسان‌تری است که افراد می‌توانند به آسانی برای کاهش بستری شدن در بیمارستان، هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی، عوارض و مرگ‌ومیر مرتبط با بیماری‌های قلبی عروقی اتخاذ کنند.

یکی از محدودیت‌های مطالعه این است که مصرف سدیم بر اساس پرسشنامه‌های یادآوری غذا تخمین زده شد، نه اندازه‌گیری سدیم ادرار 24 ساعته، که روش استاندارد طلایی در نظر گرفته می‌شود. NHANES اندازه‌گیری سدیم ادرار 24 ساعته را در روش‌های جمع‌آوری داده‌های خود در چرخه‌های بررسی اخیر گنجانده است، بنابراین مطالعات آینده با استفاده از این داده‌ها می‌تواند ارزیابی دقیق‌تری از مصرف سدیم در میان افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی ارائه دهد.