ADHD یا اختلال نقص توجه/بیش فعالی در بزرگسالان اغلب می تواند در اوایل دوران کودکی شروع شود و تشخیص داده نشود. علائم کلیدی این اختلال شامل افکار تند، فراموشی یا منطقه بندی کردن در طول مکالمه و بیش فعالی است. تخمین زده می شود که 4 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده، که 8 میلیون نفر از کل جمعیت را تشکیل می دهند، هر ساله به این بیماری مبتلا می شوند.
ADHD به ویژه با بیش فعالی مرتبط است، زیرا افراد مبتلا به این بیماری از درون احساس می کنند که در خانه غوغا کنند و سعی می کنند کارهای خانه را با عجله به پایان برسانند، گویی کارهای زیادی برای انجام دادن دارند. ممکن است از رفتار آنها تصور شود که آنها معتاد به کار هستند، اما افراد مبتلا به این عارضه انرژی زیادی را احساس می کنند که نمی دانند چگونه آن را هدایت کنند.
اگرچه ADHD در ابتدا با علائم ظریف ظاهر می شود، اما به خوبی می تواند در طول زمان به فلج تبدیل شود. فلج ADHD به عنوان وضعیتی تعریف می شود که گردباد انرژی باعث از کار افتادن مغز می‌شود و احساس ترس در فرد فرو می‌رود. در طول شروع فلج ADHD، افراد تمایل دارند علائمی مانند اجتناب، به تعویق انداختن و نادیده گرفتن را نشان دهند.
سوزان نووگووو، پرستار سلامت روان در شرکت سلامت دیجیتال Done، گفت: «یک باور رایج وجود دارد که ADHD فقط بر کودکان تأثیر می‌گذارد، اما تحقیقات ادامه‌داده خلاف آن را ثابت کرده است.» خبرگزاری هافینگتون. به این ترتیب، درصد زیادی از بزرگسالان در سال های اخیر با ADHD تشخیص داده نشده مراجعه کرده اند.
متخصصان سلامت روان مدت‌هاست که بر اهمیت شناخت علائم ADHD قبل از اینکه پاسخ طبیعی مغز به دنیای بیرون را مبهم کند، تاکید کرده‌اند. هافینگتون پست با صحبت با برخی از متخصصان، چند علامت ADHD را بیان کرده است که همه بهتر است مراقب آن باشند.
تمایل فزاینده به از دست دادن چیزها
یک فرد مبتلا به ADHD می تواند تمایل به از دست دادن چیزها به طور منظم داشته باشد و اطلاعات مهم از ذهن او خارج شود. کریستا کاروین، مشاور ADHD مستقر در انتاریو، به هافینگتون پست گفت: “کسی که مبتلا به ADHD است ممکن است در به خاطر سپردن جزئیات مهم، مانند مکان کلیدهایش، مشکل داشته باشد، در حالی که افراد عصبی تر ممکن است هر چند وقت یکبار فراموش کنند که کلیدهای خود کجا هستند.”
تمرکز بیش از حد
این یک ویژگی شایع تر در افراد مبتلا به ADHD است. وقتی فردی به نظر می رسد که از سایر نیازهای سبک زندگی خود کاملاً به نفع کار در دست خود اجتناب می کند، این یک پرچم قرمز واضح است. یکی از علائم رایج بیش فعالی، پرت شدن به راحتی از یک طرف یا تمرکز بیش از حد از طرف دیگر است. کاترین دل تورو از Grow Therapy، یک گروه حمایت از سلامت روان مستقر در کانزاس، پنسیلوانیا، به هافینگتون گفت: به همین دلیل، ممکن است آنقدر درگیر یک کار باشیم که ممکن است از چیزهای به همان اندازه مهم غافل شویم. پست.
نیمه تمام گذاشتن کارها
فراموشی یکی از مشخصه های ADHD است، اما تظاهرات آن می تواند گاهی شدید باشد. یک فرد مبتلا به ADHD پیشرفته ممکن است علاقه خود را به کارهای روتین از دست بدهد، یا فقط کارها را نیمه کاره رها کند و بدون فکر زیاد به سراغ کارهای بعدی برود. ممکن است شروع به شستن ظروف کنید، متوجه شوید چیزی روی زمین ریخته شده و شروع به تمیز کردن زمین کنید. سپس، در حین جارو کردن، متوجه وجود آثار انگشت روی در شیشه ای شوید و به جای آن شروع به تمیز کردن آن کنید.» دل تورو گفت.
نوسانات انرژی
یک فرد مبتلا به ADHD ممکن است احساس کند برای انجام یک کار در یک روز آماده است و روز بعد کاملاً بی علاقه به نظر برسد یا از آن کناره گیری کند. کاروین گفت: «برای مثال، بعضی روزها ممکن است احساس کنید که رفتن به خواربارفروشی کاملاً خوب است و اصلاً برای شما مشکلی ایجاد نمی کند. در روزهای دیگر، به خصوص زمانی که بیش از حد تحریک می‌شوید، ممکن است متوجه شوید که مناظر، بوها یا صداهای موجود در خواربارفروشی واقعاً شما را آزار می‌دهند، که ممکن است به این معنی باشد که دنبال کردن لیست خرید یا انتظار در صف برای شما بسیار زیاد است که نمی‌توانید از عهده آن برآیید. “
یک زندگی دوستیابی مشکل
افراد مبتلا به ADHD فاقد ظرفیت کمک به شریک زندگی خود در انجام کارهای خانه هستند یا به آنها توجه نشان می دهند که منجر به درگیری و جریحه دار کردن احساسات می شود. کاروین می‌گوید: «بیش‌فعالی‌ها می‌توانند نسبت به طرد شدن حساس باشند. اگر با بازخورد سخت از طرف شرکای خود مواجه شوند، ممکن است به گونه‌ای پاسخ دهند که به نظر نامتناسب با وضعیت موجود می‌رسد». کاروین همچنین توضیح داد که حتی از آنجایی که فراموشی با ADHD مرتبط است، دلیلی وجود ندارد که باور کنیم آنها لزوماً از این بیماری رنج می برند. اما، او همچنین خاطرنشان کرد که غربالگری برای این بیماری ضروری است، زیرا روان درمانی یا داروهایی که افراد برای درمان فراموشی انجام می دهند ممکن است برای درمان ADHD مفید نباشد.
کاروین گفت: “بزرگسالان تشخیص داده نشده ممکن است روان درمانی یا داروها را امتحان کرده باشند، اما درمانی که برای ADHD هدف قرار نمی گیرد، ممکن است به دستاوردهای مورد نیاز برای زندگی بهتر منجر نشده باشد.”
