یک مطالعه اخیر نشان داده است که داشتن یک بیماری ریوی می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی را بدون توجه به سایر عوامل خطر مانند سیگار کشیدن یا سن افزایش دهد.
محققان دانشگاه بیرمنگام با استفاده از آزمایشی شامل بیش از 220 بیمار مبتلا به یک بیماری ژنتیکی نادر به نام کمبود آلفا-1 آنتی تریپسین (AATD) که باعث بیماری ریوی مشابه بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD) می شود، به این یافته جالب دست یافتند. این نتایج در مجله Orphanet Journal of Rare Diseases منتشر شد.
AATD باعث می شود بدن سطوح پایینی از پروتئینی را بسازد که از ریه ها محافظت می کند. افراد مبتلا ممکن است رشد کنند علائم از جمله سرفه مزمن، تنگی نفس و خس خس سینه.
برای این کارآزمایی، بیماران مبتلا به AATD در برابر بیماران مبتلا به COPD و یک گروه کنترل از شرکت کنندگان بدون بیماری ریوی از نظر عوامل خطر بیماری قلبی عروقی مانند سفتی عروق مورد ارزیابی قرار گرفتند. سفتی عروق معمولاً با افزایش سن رخ می دهد و ارتباط نزدیکی با پیشرفت بیماری قلبی عروقی دارد. شرکت کنندگان به مدت چهار سال مورد پیگیری قرار گرفتند تا ببینند آیا آنها دچار بیماری قلبی شده اند یا خیر.
بیماران مبتلا به بیماری ژنتیکی نادر AATD بالاترین امتیازات تعدیل شده را در بین تمام شرکت کنندگان برای سفتی عروق داشتند، اما کمترین امتیاز را برای عوامل خطر مرتبط استاندارد CVD داشتند و تقریباً نیمی (45٪) از بیماران دارای نمرات ناهماهنگ بودند که یکی بالا بود و محققان در دانشگاه گفتند انتشار خبر.
علیرغم داشتن عوامل خطر کمتری که معمولاً با ابتلا به بیماری قلبی عروقی مرتبط است، مانند جوان‌تر بودن و داشتن نسبت بیشتری از افرادی که هرگز سیگار نکشیده‌اند، 12.7 درصد از شرکت‌کنندگان مبتلا به AATD در دوره پیگیری به بیماری قلبی عروقی مبتلا شدند.
در همین حال، بیماران مبتلا به COPD و شرکت کنندگان گروه کنترل نمرات مشابهی در مقیاس های مستقیم و غیرمستقیم خطر بیماری قلبی عروقی داشتند.
“این مطالعه طولانی مدت ما را قادر ساخت تا با پیگیری گروهی از بیماران مبتلا به این بیماری نادر ژنتیکی، رابطه بین بیماری ریوی و بیماری قلبی را به روشی منحصر به فرد ببینیم. مطالعه ما نشان داده است که خطر افزایش برای افراد مبتلا به بیماری های ریوی وجود دارد. پیشرفت بیماری های قلبی عروقی و اینکه تنها نگاه کردن به عوامل معمولی مانند سن و سیگار کشیدن تصویر کاملی از رابطه بین این دو سیستم ضروری در بدن به دست نمی دهد. گفت رابرت استاکلی، نویسنده ارشد این مطالعه.
آزمایش خونی که در میان شرکت‌کنندگان مبتلا به AATD انجام شد، آنزیمی را که با آسیب ریوی به نام پروتئیناز 3 مرتبط است، تجزیه و تحلیل کرد. این مطالعه نشان داد که بین افزایش سطح پروتئیناز 3 و سفتی عروق ارتباطی وجود دارد که به نوبه خود خطر بیماری قلبی را افزایش می‌دهد. تیم بر این باور است که این آنزیم با شکستن فیبرهایی که از شریان‌های بزرگ و ریه‌ها حمایت می‌کنند، تأثیر مستقیمی بر ایجاد بیماری‌های قلبی و ریوی دارد.
بر اساس یافته های خود، محققان استفاده از مهارکننده های پروتئیناز 3 را به عنوان یک استراتژی درمانی جدید برای پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی، به ویژه در میان بیماران AATD پیشنهاد می کنند.
نقش پروتئیناز 3 به عنوان یک پیوند قوی بین بیماری‌های ریوی و قلبی عمل می‌کند. عملکرد این آنزیم در حمله به فیبرهای الاستین موجود در ریه‌ها و شریان‌های اصلی نشان می‌دهد که مهار اثر آن می‌تواند اثری دوگانه برای کند کردن ریه و قلب و عروق داشته باشد. لوئیز کراولی، نویسنده مسئول مقاله گفت.