احتمال ناتوانی در بین بازماندگان خونریزی زیاد است، به خصوص وقتی صحبت از نقایص عصبی طولانی مدت باشد. اکنون، پزشکان پتانسیل یک پروتئین را برای درمان این بیماری سنجیده اند.
پروتئین مورد نظر فاکتور نوروتروفیک دوپامین مغزی (CDNF) نام دارد که سابقه ثابتی در کاهش استرس شبکه آندوپلاسمی دارد و برای درمان ترمیمی برای شرایط عصبی مانند بیماری پارکینسون آزمایش می شود. محققان از آزمایشگاه ترمیم مغزدانشگاه هلسینکی، همکاری بینالمللی با همکاران تایوانی خود ایجاد کردند تا دریابند آیا این پروتئین نتایج مطلوبی در درمان خونریزی مغزی نشان میدهد یا خیر.
نویسندگان پس از تجویز CDNF در مدل حیوانی خونریزی مغزی، رگهای از امید را در این تحقیق یافتند. بر اساس این مطالعه علمی، این مؤلفه نشان داد که این مؤلفه حل ضایعه هموراژیک را تسریع می کند، تورم مغز را کاهش می دهد و عملکرد مغز را بهبود می بخشد. منتشر شده در مرگ و بیماری سلولی
ما در کمال تعجب دریافتیم که فاکتور نوروتروفیک دوپامین مغزی با افزایش واسطههای ضد التهابی و سرکوب تولید سایتوکاینهای پیش التهابی که مسئول سیگنالدهی سلولی هستند، روی سلولهای ایمنی در مغز در حال خونریزی اثر میگذارد. پروفسور Mikko Airavaara از دانشگاه هلسینکی در بیانیهای درباره این یافتهها گفت: این گام مهمی در جهت درمان آسیبهای ناشی از خونریزی مغزی است که در حال حاضر درمانی برای آن نداریم.
دکتر Vassileios Stratoulias از آزمایشگاه Brain Repair به زبان ساده گفت، تمام کاری که CDNF انجام می دهد این است که سلول های ایمنی در مغز را تشویق به مصرف و حذف مواد زائد و زباله های تولید شده توسط مغز پس از خونریزی داخل مغزی می کند، که این امر به بهبود مغز کمک می کند.
خونریزی مغزی در داخل مننژها اتفاق میافتد، که در داخل جمجمه، اما خارج از بافت واقعی مغز قرار دارد. خونریزی داخل مغزی که به طور متناوب آن را هموراژ می نامند، نوعی خونریزی مغزی است که در هر نقطه ای بین لوب ها، پونز و مخچه مغز رخ می دهد.
جالب است بدانید که پس از یک دوره خونریزی، مغز حاوی مواد زائد و زباله های زیادی است. فاکتور نوروتروفیک دوپامین مغزی سلول های ایمنی در مغز را تشویق می کند تا مواد زائد و زباله ها را مصرف کرده و حذف کنند، که برای بهبودی مغز ضروری است! او گفت.
تجویز فاکتور نوروتروفیک دوپامین مغزی همچنین به کاهش استرس سلولی در ناحیه ای که هماتوم را احاطه کرده است، کمک کرد، تورم ناشی از لخته شدن خون در محل آسیب عروق خونی.