در حالی که کووید به امور مالی خانه های سالمندان ضربه می زند، ساکنان شهر برای نجات مرکز آلزایمر می جنگند

توسط جودیت گراهام

ماروین کوئری، 86 ساله، در تراکتور خود مشغول کاشت چاودار در مزرعه 770 هکتاری خود در غرب میسوری بود که در اوایل نوامبر تماس گرفت.

این مددکار اجتماعی از مرکز مراقبت آلزایمر بارون بود، جایی که همسر کوئری، دایان، ساکن آن است. او با خواندن بیانیه ای گفت که این تسهیلات به دلیل مشکلات مالی بسته می شود.

برای کوئری، استاد بازنشسته فیزیک و رئیس اجرایی سابق امور آکادمیک در دانشگاه میسوری-کانزاس سیتی، لحظه ای دردناک بود. او گفت: من مات و مبهوت بودم. «کجا می‌توانم جای دیگری به این شگفت‌انگیز برای مراقبت از دایان پیدا کنم؟»

به ندرت شنیده می شود که مردم در مورد یک خانه سالمندان همانطور که در مورد این مرکز 40 تختخوابی در نوادا، میسوری – شهری با نزدیک به 8300 نفر در نزدیکی مرز کانزاس – با محبت، احترام و قدردانی عمیق صحبت می کنند، صحبت کنند.

زنی که مادرش در آنجا زندگی می‌کند در طوماری برای نجات این مرکز نوشت: «ما نمی‌توانیم کارکنانی دوست‌داشتنی‌تر و متفکرتر از کارکنان بارون بخواهیم. در تجارتی که جابجایی کارکنان ثابت است، بسیاری از کارکنان بارون پنج سال یا بیشتر در آنجا بوده اند.

کی استیونز که مادر 94 ساله اش در ماه مه به بارون نقل مکان کرد، گفت: “مراقبت در آنجا فراتر از کلمات است.” با ساکنان بسیار خوب رفتار می شود و این محیط بسیار شادی است.»

اما حتی یک شهرت عالی و حمایت عمیق جامعه نیز نمی تواند بر یک واقعیت تلخ غلبه کند: آینده خانه های سالمندان عمیقاً نامشخص است زیرا سالمندان و خانواده های آنها از مراقبت در این مؤسسات دوری می کنند. نزدیک به 142000 ساکن بر اثر کووید-19 درگذشته اند.

با توجه به یک نظرسنجی ملی که در ژوئن توسط انجمن مراقبت های بهداشتی آمریکا، یک سازمان تجارت مراقبت های طولانی مدت، منتشر شد، با هزینه های مداوم مربوط به بیماری همه گیر و خالی بودن تخت ها، 54 درصد از خانه های سالمندان با ضرر مالی کار می کنند. فقط یک چهارم از آنها مطمئن هستند که می توانند سال آینده یا بعد از آن را پشت سر بگذارند. حداقل 134 خانه سالمندان در سال 2021 درهای خود را بسته اند، بیش از 170 بسته در سال 2020.

دیوید گرابوفسکی، استاد سیاست های بهداشتی در دانشکده پزشکی هاروارد، گفت: اگرچه بودجه امداد کووید در کوتاه مدت به بسیاری از خانه های سالمندان کمک کرده است، “چیزها در آینده نامطمئن تر هستند.”

ثروت بارون منعکس کننده این روندهای گسترده تر است. قبل از همه گیری همه 40 تخت پر بود و لیست انتظار 25 نفری وجود داشت. حدود 60 درصد از بیماران به طور خصوصی برای مراقبت پرداخت می کردند. 40 درصد دیگر در Medicaid، برنامه دولت برای افراد فقیر بودند. این تسهیلات پول درآورده بود، البته نه زیاد.

سپس کووید شروع به گردش کرد و شیوع 32 مورد کووید و چهار مرگ مرتبط در هفته‌های پس از شکرگزاری در سال 2020 استرس زیادی ایجاد کرد. همسر کوئری، دایان، 76 ساله، یکی از ساکنانی بود که بیمار شد، اما او بهبود یافت.

بر اساس داده‌های ویلیام دنمن، خزانه‌دار شهر نوادا، که مالک این تأسیسات است، بین ژانویه تا اکتبر سال گذشته، زیان مالی بارون به 675318 دلار رسید. حتی نگران‌کننده‌تر، یکی دیگر از خانه‌های سالمندان متعلق به شهر، مرکز مراقبت مور-فو، که دارای 108 تخت مجاز است، بیش از 1.1 میلیون دلار در همان دوره از دست داد.

Moore-Few، که شامل یک منطقه قفل شده برای بیماران مبتلا به زوال عقل نمی شود، پس از اینکه یکی از کارکنان با علائم در اکتبر 2020 به محل کار آمد، با شیوع کووید مواجه شد. در هفته های بعد، 47 نفر از ساکنان به ویروس مبتلا شدند و 10 نفر جان باختند. تحقیقات بعدی منجر به استناد “خطر فوری” از مراکز خدمات مدیکر و مدیکید شد، سیگنالی از مشکلات جدی که برای ساکنین خطر ایجاد می کند و اقدام سریع را الزامی می کند و جریمه 144693 دلاری. محققان دریافتند که خانه سالمندان به اندازه کافی کارکنان را از نظر کووید غربالگری نکرده است یا از کارکردن افرادی که دارای علائم هستند جلوگیری نکرده است.

از آن زمان، حدود نیمی از تخت های مور-فو خالی مانده است.

دنمن، یک تاجر بازنشسته که در نوادا بزرگ شده است، گفت: مشکلات مالی و عملیاتی از این نوع «نمی‌تواند ادامه یابد». “اگر به زودی کاری انجام ندهیم، هر دوی این خانه ها را از دست خواهیم داد.”

اما مناقشه قابل توجهی در مورد چگونگی حرکت رو به جلو وجود دارد.

ماروین کوئری به یک کنشگر تبدیل شده است – نقشی که او هرگز در این مرحله از زندگی خود انتظار ایفای آن را نداشت – که مخالفان را برای بسته شدن بارون رهبری کرد.

روز بعد از اینکه کوری از پیشنهاد بستن خانه مطلع شد، در جلسه هیئت پنج نفره ای که بر خانه های سالمندان نوادا نظارت می کرد، چندین سؤال مهم پرسید. بیش از 100 عضو جامعه در آن جلسه شرکت کردند که بسیاری از آنها عصبانی و مضطرب بودند. هیئت مدیره در نهایت طرح هایی را برای رأی گیری در مورد بسته شدن خانه در حال حاضر ارائه کرد.

چند روز بعد، کوئری با کمک دخترش یک درخواست آنلاین change.org درخواست اطلاعات مالی دقیق در مورد خانه های سالمندان نوادا و اعتراض به بسته شدن بارون. در عرض یک ماه، بیش از 1500 امضا جمع آوری کرد.

همچنین، کوئری در جلسات شورای شهر شرکت کرد و هفته ای سه بار در روزنامه محلی آگهی هایی را منتشر کرد که حاوی این طومار بود. من تقریباً 3000 دلار برای این تبلیغات هزینه کرده‌ام. من حاضرم 30000 دلار – یا بیشتر – خرج کنم زیرا مراقبت [at Barone] بی نظیر است.»

او چیزی کمتر از دایان 76 ساله که 47 سال است با او ازدواج کرده و دو سال در بارون زندگی می کند، نمی خواهد. کوئری هر روز عصر به آنجا می‌رود تا شامش را بخورد.

کارن هرتزبرگ که صاحب یک محلی است مبل فروشی و شوهرش، استیو، 68 ساله، در سپتامبر به بارون نقل مکان کرد، به همان اندازه به شدت در مورد نجات این مرکز احساس می کند. او به من گفت: “ما به زمان برای گفتگو، برای تحقیق، برای یافتن بودجه نیاز داریم.” استیو مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شدید همراه با اختلال عملکرد شناختی است و کاملاً به کمک وابسته است.

یکی از گزینه ها می تواند مالیات شهری جدید باشد که برای تسهیلات مراقبت طولانی مدت متعلق به شهر نوادا پرداخت می کند. زمانی که چندین سال پیش بیمارستان شهر با مشکلات مالی مواجه شد، رای دهندگان مالیات اختصاصی را تصویب کردند. حدود 800000 دلار در سال برای بیمارستانی که مشکلات مالی آن همچنان ادامه دارد، درآمد دارد.

ما برای نجات بیمارستان تجمع کردیم، پس چرا سالمندان خود را نجات نمی دهیم؟ ما باید برای این بایستیم و بجنگیم.

اما اگر روند فعلی فراتر از همه گیری ادامه یابد، چه؟ چه می شود اگر خانواده ها از خانه های سالمندان اجتناب کنند و عزیزانشان را در خانه نگه دارند؟ و اگر راه‌حل‌های کوتاه‌مدت – کمک‌های مالی برای کمک‌های مالی مرتبط با کووید، کمک‌های اهداکنندگان، بودجه شهری جدید – کمبودهای مالی را برای مدت طولانی جبران نکنند، چه؟

در مواجهه با اختلاف نظر در مورد بسته شدن احتمالی مرکز مراقبت بارون، چهار عضو هیئت مراقبت طولانی مدت نوادا استعفا دادند. با پیوستن چهار عضو جدید به هیئت مدیره در اواسط دسامبر، مدیر مور-فو و ده ها نفر از کارکنان نیز استعفای خود را ارائه کردند. حس بحران از قبل حادتر به نظر می رسد.

مقامات در حال ارسال پیام های متفاوت هستند. “هدف ما انجام هر کاری است که باید انجام شود و کاملاً حفظ شود [Barone] جرج ناکس، شهردار نوادا گفت. جودی کمبل، که ریاست هیئت مراقبت بلندمدت شهر را بر عهده دارد، گفت: «فکر نمی‌کنم هنوز چیزی تصمیم‌گیری شود. ما فقط باید به نقطه اول برگردیم و ببینیم آیا شانسی برای ادامه کار بارون وجود دارد یا خیر.

در این میان، اعضای جامعه مصمم هستند که عقب نشینی نکنند. کوئری گفت: “من نمی دانم چه اتفاقی خواهد افتاد، اما من تسلیم نمی شوم.” من تمام تلاشم را برای نجات این مکان که برای همه ما بسیار مهم است انجام خواهم داد.

ما مشتاقیم از خوانندگان درباره سؤالاتی که می‌خواهید به آنها پاسخ داده شود، مشکلاتی که در مراقبت از خود داشته‌اید و توصیه‌هایی که در برخورد با سیستم مراقبت‌های بهداشتی نیاز دارید، بشنویم. بازدید کنید khn.org/columnists برای ارسال درخواست ها یا راهنمایی های خود

KHN (قیصر سلامت نیوز) یک اتاق خبر ملی است که روزنامه نگاری عمیقی در مورد مسائل بهداشتی تولید می کند. همراه با تجزیه و تحلیل سیاست و نظرسنجی، KHN یکی از سه برنامه عملیاتی اصلی در است KFF (بنیاد خانواده قیصر). KFF یک سازمان غیرانتفاعی وقفی است که اطلاعات مربوط به مسائل بهداشتی را به ملت ارائه می دهد.

از مطالب ما استفاده کنید

این داستان به صورت رایگان قابل بازنشر (جزئیات).