زمان بیش از حد صفحه نمایش به دلیل خطرات بالقوه سلامتی آن شناخته شده است. یک مطالعه جدید با افزودن به فهرست رو به رشد نگرانی‌های سلامتی و مسائل رشدی، ارتباط بین قرار گرفتن در معرض تلویزیون یا ویدیوی بیش از حد در کودکان زیر دو سال و مسائل مربوط به پردازش حسی را نشان داد.
را مطالعهکه در JAMA Pediatrics منتشر شده است، ارتباطی را بین قرار گرفتن زودهنگام در معرض نمایشگرها و نحوه درک و واکنش کودکان به دنیای اطرافشان آشکار کرده است.
پردازش حسی اختلال هنگامی اتفاق می افتد که مغز در پردازش اطلاعاتی که از طریق حواس دریافت می کند مشکل دارد. این اغلب در کودکان مشخص می شود ، اگرچه بزرگسالان نیز می توانند مسئله را توسعه دهند.
علائم اختلال پردازش حسی در یک طیف وجود دارد. این باعث می شود افراد نسبت به چیزهای اطراف خود نسبت به صدا ، لمس یا طعم و مزه بیش از حد حساس باشند. با گذشت زمان ، آنها بیش از حد یا پاسخگو به این احساسات می شوند.
به گفته محققان، 60 درصد از کودکان مبتلا به ADHD با پردازش حسی مشکل دارند و حدود 70 درصد از کودکان مبتلا به اوتیسم آن را تجربه می کنند.
برای آخرین مطالعه ، محققان داده هایی را از مطالعه ملی کودکان استخراج کردند که شامل 1،471 کودک بود. این تیم بین سالهای 12 ، 18 و 24 ماه بین سالهای 2011 تا 2014 داده های تلویزیون یا تماشای DVD توسط بچه ها را بررسی کرد.
نتایج پردازش حسی شرکت‌کنندگان در 33 ماهگی با استفاده از پرسشنامه پروفایل حسی نوزاد/نوپا (ITSP) که توسط والدین/مراقبان تکمیل شد، ارزیابی شد. این بینش در مورد چگونگی پردازش کودکان آنچه می بینند ، می شنوند ، بو و غیره را پردازش می کنند.
بر اساس رفتارهای مربوط به حسی آنها ، کودکان به عنوان نمرات “معمولی” ، “بالا” یا “پایین” گروه بندی شدند. نمره “معمولی” نشان می دهد که کودک در یک انحراف استاندارد از میانگین هنجار ITSP قرار دارد.
به گفته محققان، کودکانی که تا دو سالگی بیشتر در معرض تماشای تلویزیون قرار می‌گیرند، بیشتر احتمال دارد که رفتارهای پردازش حسی غیرمعمول مانند «احساس‌جویی» و «احساس پرهیز» و همچنین «ثبت نام پایین» (کمتر حساس بودن یا کم‌رنگ بودن) داشته باشند. آهسته تر برای پاسخ به محرک ها ، مانند نام آنها ، که در سن 33 ماهه نامیده می شوند ” انتشار خبر گفت.
محققان معتقدند اگرچه این مطالعه به معنای تأثیر ایجاد کننده نیست. زمان اضافی صفحه نمایش می تواند “بازی معنادار و تعاملات اجتماعی را که ممکن است پیامدهای مهمی برای توسعه پردازش حسی معمولی و سطح کلی عملکرد روزانه داشته باشد” کوتاه کند.
نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید: «با توجه به این ارتباط بین زمان بالای صفحه نمایش و فهرست رو به رشدی از مشکلات رشدی و رفتاری، ممکن است برای کودکان نوپا که این علائم را نشان می‌دهند، دوره‌ای از کاهش زمان نمایشگر را همراه با شیوه‌های پردازش حسی که توسط کاردرمانگران ارائه می‌شود، مفید باشد». کارن هفلر.
با این حال، برای تعیین اینکه چرا قرار گرفتن در معرض صفحه نمایش اولیه با رفتارهای خاص مرتبط با حس، از جمله رفتارهایی که در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم دیده می شود، به مطالعات بیشتری نیاز است.
هفلر می‌گوید: «این ارتباط می‌تواند پیامدهای مهمی برای اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی و اوتیسم داشته باشد، زیرا پردازش حسی غیر معمول در این جمعیت‌ها بسیار شایع‌تر است.