عسل مانوکا می تواند عفونت های جدی ریه ناشی از باکتری مقاوم به دارو را درمان کند

در مطالعه اخیر منتشر شده در مجله میکروبیولوژیمحققان نشان دادند که ترکیب عسل مانوکا در درمان آنتی بیوتیکی نبولیزه شده می تواند به طور موثری با عفونت های تنفسی به دلیل بیماری مبارزه کند. مایکوباکتریوم آبسهسوسوس، یک استراتژی درمانی جدید را ارائه می دهد برای M. آبسه مدیریت.

مطالعه: هم افزایی در شرایط آزمایشگاهی بین عسل مانوکا و آمیکاسین در برابر کمپلکس مایکوباکتریوم آبسهسوس پتانسیل درمان نبولیزاسیون را نشان می دهد.. اعتبار تصویر: HikoPhotography / Shutterstock

زمینه

M. آبسه یک پاتوژن فرصت طلب است که باعث عفونت های تنفسی، پوستی و بافت نرم کشنده در بیماران مبتلا به بیماری های ریوی از قبل موجود مانند فیبروز کیستیک و برونشکتازی می شود. ذاتاً به دارو مقاوم است، که درمان و مدیریت عفونت های ریوی تهاجمی ناشی از آن را چالش برانگیز می کند. شیمی درمانی ضد میکروبی که برای درمان استفاده می شود M. آبسه بیش از یک سال طول می کشد. همچنین منجر به عوارض جانبی شدید از جمله تهوع، استفراغ، سمیت کبدی، ترومبوسیتوپنی و لکوپنی می شود.

در بیشتر موارد، درمان ناموفق است. همچنین، بیماران از درمان منصرف می شوند. میزان موفقیت در افرادی که دوره کامل درمان را رعایت می کنند فقط بین 30 تا 50 درصد است. از آنجایی که گزینه‌های درمانی فعلی ناکارآمد هستند، محققان باید استراتژی‌های درمانی جدیدی را برای مبارزه کشف کنند M. آبسه عفونت و بهبود نتایج بیمار. یکی از این مناطق هنوز کشف نشده است M. آبسه درمان عسل مانوکا است.

عسل مانوکا، مشتق شده از گونه Leptospermum.، دارای فعالیت ضد میکروبی به دلیل متیل گلیوکسال (MGO) است. عسل مانوکا و عسل غیر مانوکا همگی بر اساس اجزای خاصی از فعالیت ضد میکروبی عسل به عسل پزشکی تبدیل شده‌اند. به همین ترتیب، ژل عسل، پانسمان زخم با عسل و عسل نبولیزه شده برای درمان آسم استفاده می شود، که آن را به یک گزینه بالینی مناسب برای کاوش به عنوان درمان تبدیل می کند. M. آبسه.

در مورد مطالعه

در مطالعه حاضر، محققان چهار نمونه عسل مانوکا را که هر کدام دارای رتبه بندی MGO متفاوت MGO40، MGO55، MGO70 و MGO83 بودند، در مقابل M. آبسه سویه NCTC 13031 و 16 ایزوله بالینی بازیابی شده از بیماران مبتلا به M. آبسه عفونت های ریوی این ایزوله‌های بالینی مقاومت دارویی را افزایش دادند و مطالعات قبلی نشان داده‌اند که به درمان‌های خط مقدم پاسخ نمی‌دهند. برای آزمایش های کنترلی، آنها از عسل گیاهی استفاده کردند.

این تیم تمام نمونه های عسل را قبل از تهیه یک گرم در میلی لیتر عسل در آب مقطر استریل در دمای اتاق ذخیره کردند. سپس، نمونه‌های عسل را با استفاده از یک فیلتر 0.8 میکرومتری برای حذف ذرات بزرگ‌تر فیلتر کردند و با استفاده از فیلتر 0.22 میکرومتری آن‌ها را استریل کردند.

محققان از یک روش شطرنجی رقت میکرو براث برای نشان دادن هم افزایی در شرایط آزمایشگاهی عسل مانوکا با آمیکاسین استفاده کردند. آمیکاسین یکی از آنتی بیوتیک های خط مقدم مورد استفاده برای درمان است M. آبسه عفونت ها آنها نتایج سنجش را با استفاده از یک تایید کردند درونکشتگاهی مدل استنشاقی این مدل ترکیب عسل مانوکا و آمیکاسین را به عنوان یک درمان نبولیزاسیون شبیه سازی کرد.

یافته های مطالعه

هر چهار گرید MGO عسل مانوکا مهار شد M. آبسه، با MGO83 بهبود حداقل غلظت مهاری (MIC) و MGO40 و MGO83 را نشان داد. هر دو این نمونه ها دارای بهترین حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) بودند. علاوه بر این، عسل مانوکا فعالیت ضد باکتریایی را در برابر سویه NCTC 13031 و 16 ایزوله بالینی مقاوم به دارو نشان داد.

جالب اینجاست که درجه MGO عسل مانوکا تاثیر زیادی بر اثرات بازدارندگی عسل ندارد. مهمتر از همه، مقاومت دارویی بالاتر ایزوله های بالینی M. آبسه تاثیری بر اثربخشی درمان با عسل نداشت. این یافته نشان داد که در حالی که فعالیت ضد میکروبی عسل مانوکا به MGO نسبت داده می شود، اجزای فعال آن برای غلبه بر مکانیسم های قبلی مقاومت دارویی در ارگانیسم با هم کار می کنند. بنابراین، مطالعات آینده باید سایر اجزای اصلی عسل مانوکا را برای روشن کردن تغییرات مشاهده شده در فعالیت باکتری‌کشی آن بررسی کنند.

یک درمان برای ریه M. آبسه عفونت شامل استفاده از آمیکاسین داخل وریدی و به دنبال آن آمیکاسین استنشاقی است. از آنجایی که این درمان نیاز به دوز بیشتر آمیکاسین استنشاقی نسبت به آمیکاسین داخل وریدی دارد، عوارض جانبی شدیدی مانند سرفه و تنگی نفس ایجاد می کند. کاهش دوز آمیکاسین استنشاقی می تواند عوارض جانبی را کاهش دهد و نتایج بیمار را بهبود بخشد.

یک درونکشتگاهی ارزیابی درمان ترکیبی آنها، بدون در نظر گرفتن رتبه MGO، اثر باکتری‌کشی را در برابر هر چهار سویه M. Abscessus بهبود بخشید. قابل ذکر است که این افزایش تنها به 0.037 گرم میلی لیتر نیاز دارد^-1 از عسل علاوه بر این، مطالعه دیگری نشان داد که افزودن غلظت های فرعی عسل مانوکا در کنار توبرامایسین یا کولیستین رشد را مهار می کند. سودوموناس آئروژینوزا ایزوله های به دست آمده از بیماران مبتلا به فیبروز کیستیک.

اطلاعات کافی برای حداکثر غلظت مایع پوشش اپیتلیال عسل نبولیزه شده وجود ندارد. محققان بر این باورند که MGO (در عسل مانوکا) با اعمال فشار به آمیکاسین اجازه نفوذ آسان‌تر به غشای سلولی را می‌دهد که سپس به زیر واحد ریبوزومی باکتریایی 30S متصل می‌شود و باعث مهار سنتز پروتئین می‌شود. قابل ذکر است که MG055 بیشترین کاهش دوز مورد نیاز آمیکاسین را ایجاد کرد. این نمونه عسل با آمیکاسین فعالیت ضد مایکوباکتریایی استثنایی را در یک عسل نشان داد درونکشتگاهی مدل استنشاقی

نتیجه گیری

تا به امروز، مطالعات هیچ گونه عوارض جانبی عسل نبولیزه شده را ثبت نکرده اند، در حالی که عوارض جانبی آمیکاسین شدید است. بنابراین، کاهش دوز آمیکاسین با استفاده از عسل مانوکا، به احتمال زیاد، این عوارض جانبی را کاهش می دهد و در نتیجه نتایج بهتری برای بیمار به همراه خواهد داشت. به این ترتیب، عسل استنشاقی/نبولیزه شده می تواند یک گزینه درمانی امیدوارکننده باشد M. آبسه عفونت های ریوی با این حال، مطالعات آینده باید اثرات سیتوتوکسیک اضافی درمان پیشنهادی در رده‌های سلولی یوکاریوتی را برای تأیید یافته‌های مطالعه فعلی تأیید کند.