عوارض جانبی و دوز NSAID

داروهایی که با هموستاز تداخل می کنند تأثیر بالینی:

• کتورولاک و داروهای ضد انعقاد خون مانند وارفارین اثر هم افزایی بر خونریزی دارند. مصرف همزمان کتورولاک و داروهای ضد انعقاد خون در مقایسه با مصرف هر دو دارو به تنهایی خطر خونریزی جدی دارد.

• ترشح سروتونین توسط پلاکت ها نقش مهمی در هموستاز دارد. بررسی های مورد شاهدی و مطالعات اپیدمیولوژیکی هم گروه نشان داد که مصرف همزمان داروهایی که در جذب مجدد سروتونین و NSAID تداخل دارند ممکن است خطر خونریزی را بیش از یک داروی NSAID تقویت کند.
• هنگامی که کتورولاک همزمان با پنتوکسی فیلین تجویز می شود ، خطر خونریزی افزایش می یابد.

مداخله: بیماران مبتلا به استفاده همزمان از Sprix با داروهای ضد انعقاد خون (به عنوان مثال وارفارین) ، داروهای ضد پلاکت (به عنوان مثال آسپرین) ، مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI) و مهارکننده های جذب مجدد نوراپی نفرین سروتونین (SNRI) را برای علائم خونریزی کنترل کنید. مصرف همزمان اسپریکس و پنتوکسی فیلین منع مصرف دارد. آسپرین تأثیر بالینی: مطالعات بالینی کنترل شده نشان داد که استفاده همزمان از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و دوز ضد درد آسپرین هیچ اثر درمانی بیشتر از استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی به تنهایی ایجاد نمی کند. در یک مطالعه بالینی ، استفاده همزمان از NSAID و آسپرین با افزایش قابل توجهی واکنش های جانبی GI در مقایسه با استفاده از NSAID به تنهایی همراه بود. مداخله: مصرف همزمان اسپریکس و دوز ضد درد آسپرین به دلیل افزایش خطر خونریزی معمولاً توصیه نمی شود. Sprix جایگزینی برای آسپرین با دوز کم برای محافظت از قلب و عروق نیست. مهار کننده های ACE ، مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین و مسدود کننده های بتا تأثیر بالینی:

• NSAID ها ممکن است اثر ضد فشار خون مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) ، مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین (ARB) یا بتا بلاکرها (از جمله پروپرانولول) را کاهش دهند.
• در بیمارانی که سالخورده هستند ، از نظر حجم (از جمله کسانی که تحت درمان با دیورتیک هستند) یا دارای اختلال کلیوی هستند ، تجویز همزمان NSAID با مهار کننده های ACE یا ARB ممکن است منجر به بدتر شدن عملکرد کلیه از جمله نارسایی حاد کلیه شود. این اثرات معمولاً برگشت پذیر هستند.

مداخله:

• در حین استفاده همزمان از مهارکننده های Sprix و ACE ، ARB یا بتا بلاکرها ، فشار خون را کنترل کنید تا اطمینان حاصل شود که فشار خون مورد نظر به دست می آید.
• در طول استفاده همزمان از Sprix و مهارکننده های ACE یا ARB در بیمارانی که سالخورده ، کاهش حجم یا اختلال در عملکرد کلیه دارند ، علائم بدتر شدن عملکرد کلیه را کنترل کنید.
• هنگامی که این داروها به طور همزمان تجویز می شوند ، بیماران باید به اندازه کافی هیدراته شوند. عملکرد کلیه را در آغاز درمان همزمان و بطور دوره ای پس از آن ارزیابی کنید.

داروهای ادرار آور تأثیر بالینی: مطالعات بالینی و همچنین مشاهدات پس از بازاریابی نشان داد که NSAID ها اثر ناتریورتیک دیورتیک های حلقه (به عنوان مثال ، فوروزماید) و دیورتیک های تیازید را در برخی از بیماران کاهش می دهد. این اثر به مهار NSAID در سنتز پروستاگلاندین کلیوی نسبت داده شده است مداخله: در حین استفاده همزمان از Sprix با داروهای ادرار آور ، علاوه بر اطمینان از اثر ادرار آور از جمله اثرات ضد فشار خون ، بیماران را برای علائم بدتر شدن عملکرد کلیه مشاهده کنید. دیگوکسین تأثیر بالینی: گزارش شده است که مصرف همزمان کتورولاک با دیگوکسین باعث افزایش غلظت سرم و طولانی شدن نیمه عمر دیگوکسین می شود. مداخله: در طول استفاده همزمان از Sprix و دیگوکسین ، سطح دیگوکسین سرم را کنترل کنید. لیتیوم تأثیر بالینی: NSAID ها در سطح لیتیوم پلاسما و کاهش در ترخیص کالا از گمرک لیتیوم کلیه ایجاد کرده اند. حداقل غلظت لیتیوم 15٪ افزایش یافته و ترخیص کالا از گمرک کلیه تقریباً 20٪ کاهش یافته است. این اثر به مهار NSAID در سنتز پروستاگلاندین کلیوی نسبت داده شده است. مداخله: در طول استفاده همزمان از Sprix و لیتیوم ، بیماران را از نظر علائم سمیت لیتیوم کنترل کنید. متوترکسات تأثیر بالینی: مصرف همزمان NSAID ها و متوترکسات ممکن است خطر سمیت متوترکسات را افزایش دهد (به عنوان مثال نوتروپنی ، ترومبوسیتوپنی ، اختلال عملکرد کلیه). مداخله: در طول استفاده همزمان از Sprix و متوترکسات ، بیماران را از نظر سمیت متوترکسات کنترل کنید. سیکلوسپورین تأثیر بالینی: مصرف همزمان اسپریکس و سیکلوسپورین ممکن است باعث افزایش سمیت نفروللی سیکلوسپورین شود. مداخله: در طول استفاده همزمان از Sprix و سیکلوسپورین ، بیماران را برای مشاهده علائم بدتر شدن عملکرد کلیه کنترل کنید. NSAID ها و سالیسیلات ها تأثیر بالینی: مصرف همزمان کتورولاک با سایر NSAID ها یا سالیسیلات ها (به عنوان مثال ، دیفلونیزال ، سالسالات) خطر سمیت دستگاه گوارش را افزایش می دهد ، با افزایش اندک یا کم شدن اثر. مداخله: مصرف همزمان کتورولاک با سایر NSAID ها یا سالیسیلات ها توصیه نمی شود. پمترکسد تأثیر بالینی: استفاده همزمان از Sprix و pemetrexed ممکن است خطر سرکوب مایلو ، سمی کلیه و GI مرتبط با پمترکسد را افزایش دهد (به اطلاعات تجویز pemetrexed مراجعه کنید). مداخله: در طول استفاده همزمان از Sprix و pemetrexed ، در بیمارانی که دارای اختلال کلیوی هستند و میزان ترخیص کالا از گمرک کراتینین از 45 تا 79 میلی لیتر در دقیقه است ، سرکوب میلو ، سمیت کلیه و دستگاه گوارش را کنترل کنید. از داروهای NSAID با نیمه عمر از بین بردن کوتاه مدت (به عنوان مثال ، دیکلوفناک ، ایندومتاسین) باید برای مدت دو روز قبل ، روز و دو روز پس از تجویز پمترکسید اجتناب شود. در صورت عدم وجود اطلاعات مربوط به تعامل بالقوه بین پمترکسید و NSAID ها با نیمه عمر بیشتر (به عنوان مثال ملوکسیکام ، نابومتون) ، بیمارانی که از این NSAID ها استفاده می کنند باید دوز دارو را حداقل پنج روز قبل ، روز و دو روز پس از تجویز پمترکس قطع کنند. پروبنسید تأثیر بالینی: تجویز همزمان کتورولاک خوراکی و پروبنسید منجر به افزایش نیمه عمر و قرار گرفتن در معرض سیستمیک می شود. مداخله: مصرف همزمان اسپریکس و پروبنسید منع مصرف دارد. داروهای ضد صرع تأثیر بالینی: موارد پراکنده تشنج در هنگام استفاده همزمان با داروهای کتورولاک و داروهای ضد صرع (فنی توئین ، کاربامازپین) گزارش شده است. مداخله: در طول مصرف همزمان داروهای Sprix و داروهای ضد صرع ، بیماران را از نظر تشنج کنترل کنید. داروهای روانگردان تأثیر بالینی: توهمات در هنگام استفاده از کتورولاک در بیمارانی که داروهای روانگردان (فلوکستین ، تیوتیکسن ، آلپرازولام) مصرف می کردند ، گزارش شده است. مداخله: در طی مصرف همزمان داروهای Sprix و داروهای روانگردان ، بیماران را از نظر توهم کنترل کنید. شل کننده های عضلانی غیر قطبی تأثیر بالینی: در تجربه بازاریابی پس از فروش گزارشاتی مبنی بر تعامل احتمالی بین کتورولاک و شل کننده های عضلانی غیرپولاریزان شده است که منجر به آپنه شده است. استفاده همزمان از کتورولاک با داروهای شل کننده عضلات به طور رسمی مورد مطالعه قرار نگرفته است. مداخله: در حین استفاده همزمان از Sprix و شل کننده های عضلانی غیر قطبی ، بیماران را از نظر آپنه کنترل کنید.