مطالعه چند کارکردی سلول‌های T حافظه ناشی از واکسن COVID-19 BNT162b2 را بررسی می‌کند

در مطالعه اخیر منتشر شده در مجله طب طبیعتمحققان تأثیر سلول‌های T حافظه ناشی از واکسن ویروس کرونا 2 (SARS-CoV-2) با سندرم حاد تنفسی BNT162b2 را بر روی نوع SARS-CoV-2 Omicron ارزیابی کردند.

زمینه

تعداد بالای جهش های یافت شده در پروتئین میخک گونه SARS-CoV-2 Omicron نگرانی هایی را در مورد فرار از سیستم ایمنی بدن ایجاد کرده است. علاوه بر این، مطالعات مختلف گزارش کرده‌اند که نوع Omicron از خنثی‌سازی آنتی‌بادی در افراد در حال نقاهت واکسینه شده یا بیماری کروناویروس ۲۰۱۹ (COVID-19) فرار کرده است.

در مورد مطالعه

در مطالعه حاضر، محققان بررسی کردند که آیا سلول‌های T حافظه القا شده توسط واکسن‌های COVID-19 به پروتئین SARS-CoV-2 Omicron اسپایک پاسخ می‌دهند یا خیر.

این تیم کارکنان مراقبت های بهداشتی را که سابقه عفونت SARS-CoV-2 را گزارش نکرده بودند و با دو یا سه دوز واکسن پیام رسان ریبونوکلئیک اسید (mRNA) BNT162b2 واکسینه شدند، ثبت نام کردند. همچنین یک بررسی طولی بر روی شرکت‌کنندگانی که قبلاً به COVID-19 آلوده شده بودند و با دو دوز واکسن BNT162b2 واکسینه شده بودند، انجام شد.

سنجش رنگ‌آمیزی سیتوکین داخل سلولی (ICS) برای اینترلوکین-2 (IL-2)، اینترفرون-γ (IFN-γ)، و فاکتور نکروز تومور (TNF) موجود در سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی (PBMCs) انجام شد. انتشار این عوامل با استفاده از استخرهای پپتیدی همپوشانی (OLP) که شامل پروتئین اسپایک (S) سویه نوع وحشی (WT) SARS-CoV-2 و نوع Omicron است، القا شد. این تیم همچنین تعداد دفعاتی که سلول‌های CD4+ T تولیدکننده IFN-γ را در برابر پروتئین‌های WT S و Omicron S شناسایی کردند، مقایسه کردند.

تجزیه و تحلیل طولی در بین افراد آلوده به SARS-CoV-2 و دو واکسینه شده در سه نقطه زمانی مشخص، مانند 10 ماه پس از بهبودی از COVID-19 و قبل از واکسیناسیون، و یک و سه ماه پس از واکسیناسیون دوم انجام شد. علاوه بر این، این تیم چند عملکردی سلول های T حافظه را که با حضور WT یا پروتئین اسپایک Omicron تحریک شده بودند، ارزیابی کردند.

نتایج

نتایج مطالعه نشان داد که میانگین فرکانس سلول‌های CD4+ T تولیدکننده IFN-γ شناسایی‌شده در برابر پروتئین SARS-CoV-2 Omicron S 22 درصد و 10 درصد کمتر در PBMC‌های به‌دست‌آمده از کارکنان مراقبت‌های بهداشتی که با دو و سه واکسن واکسینه شده بودند، بود. دوزها به ترتیب علاوه بر این، سطح سلول های CD4+ T حافظه القا شده توسط BNT162b2 به طور قابل توجهی در برابر Omicron بالا بود.

در مقایسه با پروتئین SARS-CoV-2 WT S، فراوانی سلول‌های CD4+ T تولیدکننده TNF که در برابر پروتئین Omicron S تولید می‌شوند، 14 درصد در گروه‌های دوتایی و 6 درصد در گروه‌های دوز سه‌گانه کاهش یافت. علاوه بر این، در مقایسه با پروتئین WT S، فراوانی سلول‌های CD4 + T تولیدکننده IL-2 در برابر پروتئین Omicron S در گروه‌های واکسیناسیون دو و سه دوز 21 درصد و 3 درصد کاهش یافت.

تجزیه و تحلیل طولی نشان داد که فرکانس سلول‌های CD4+ T تولیدکننده IFN-γ در افراد واکسینه‌شده با دو دوز علیه هر دو پروتئین Omicron و WT S افزایش یافت. این تیم خاطرنشان کرد که فراوانی سلول های CD4+ T تولید کننده IL-2 IFN-γ-، TNF- و IL-2 در برابر Omicron، در مقایسه با WT، قبل از واکسیناسیون 26٪، 19٪ و 3٪ کاهش یافته است. 7% و 8% یک ماه بعد و 9% و 19% و 11% سه ماه بعد از واکسیناسیون دوم. این نشان داد که سلول های T حافظه القا شده توسط واکسن به طور قابل توجهی به پروتئین Omicron S واکنش نشان دادند.

تیم همچنین مشاهده کردند که سی دی⁸⁺ پاسخ سلول های T نسبتا ضعیف بود در حالی که هیچ سلول تولید کننده IL-2 در CD یافت نشد⁸⁺ سلول های T بنابراین، محققان تولید IFN-γ و TNF از سلول‌های CD8+ T را ارزیابی کردند و پاسخ‌های قابل توجهی از سلول‌های T حافظه CD8+ در برابر Omicron پیدا کردند. پاسخ هر دو IFN-γ و TNF در برابر Omicron در مقایسه با WT کاهش قابل توجهی نداشت. قابل ذکر است، پاسخ‌های بالاتری با واکسیناسیون علیه Omicron و همچنین پروتئین‌های WT S در میان افرادی که سابقه عفونت SARS-CoV-2 داشتند، القا شد.

این تیم اشاره کرد که نسبتی از سلول‌های CD4+ T IFN-γ، TNF و IL-2 را در برابر OLP‌های پروتئین Omicron و WT S آزاد کردند. علاوه بر این، افراد واکسینه شده با سه دوز واکسن، میانگین شدت فلورسانس (MFI) بالاتری برای هر سیتوکین در مقایسه با افراد مشاهده شده در افراد یک و دو دوز داشتند. این تیم همچنین تاکید کرد که در مقایسه با پروتئین WT S، میانگین درصد سلول‌های چند عملکردی در برابر پروتئین Omicron S به میزان 8 درصد در گروه‌های واکسینه شده با دوز دوگانه و 2 درصد در گروه‌های واکسینه شده با دوز سه‌گانه کاهش یافت.

علاوه بر این، در بین افرادی که سابقه عفونت قبلی COVID-19 داشتند، دو دوز BNT162b2 نسبت سلول‌های چند عملکردی تولید شده علیه هر دو پروتئین Omicron و WT S را افزایش داد. در سه نقطه زمانی از جمله قبل از واکسیناسیون و یک و سه ماه قبل از واکسیناسیون دوم، تعداد سلول‌های چند عملکردی در مقایسه با پروتئین‌های WT و Omicron S بین سلول‌های CD4+ تفاوت معنی‌داری نداشت. این تیم همچنین هیچ تفاوت قابل‌توجهی در درصد سلول‌های چند عملکردی در میان سلول‌های CD8+ T منتشر شده در برابر پروتئین‌های WT یا Omicron S پیدا نکردند.

نتیجه

به طور کلی، یافته‌های مطالعه نشان داد که سلول‌های T حافظه القا شده توسط واکسن BNT162b2 COVID-19 چند عملکردی خود را در برابر نوع SARS-CoV-2 Omicron محفوظ می‌دارند.