“من می توانم به هر کجا بروم”: چگونه سگ های خدمات به جانبازان مبتلا به PTSD کمک می کنند

توسط استفانی اونیل

وقت شام در ویتیر، کالیفرنیا، خانه دانیل کلارک-گوتیرز، کهنه سرباز نیروی هوایی بود، و لیزا، یک لابرادور رتریور 3 ساله زرد، مشتاقانه منتظر یک کاسه کیبل و غذای کنسرو شده سگ بود.

لیزا که در حین رقصیدن روی کف آشپزخانه می‌کوبید، بیشتر شبیه یک توله سگ پرجنب‌وجوش به نظر می‌رسید تا یک حیوان خدمات‌رسان بسیار آموزش دیده که به کلارک-گوتیرز کمک می‌کند علائم اختلال استرس پس از سانحه را مدیریت کند.

کلارک-گوتیرز گفت: “با داشتن او در حال حاضر، مثل این است که می توانم به هر جایی بروم.” “و، بله، اگر کسی به سمت من می آمد، هشدار می دادم – می توانم بدوم.”

تحقیقات فزاینده ای در مورد PTSD و حیوانات خدماتی راه را برای رئیس جمهور جو بایدن برای امضای قانون توله سگ ها برای کمک به سربازان زخمی هموار کرد. (PAWS) برای قانون درمان جانبازان این قانون که در ماه اوت تصویب شد، از وزارت امور کهنه‌سربازان می‌خواهد تا برنامه ارجاع سگ‌های خدماتی خود را به جانبازان مبتلا به PTSD باز کند و یک برنامه آزمایشی پنج ساله را راه‌اندازی کند که در آن جانبازان مبتلا به PTSD سگ‌های خدماتی را برای دیگر کهنه‌سربازان آموزش دهند.

کلارک-گوتیرز، 33 ساله، در میان 25 درصد جانبازان زن است که تجربه کرده اند. آسیب جنسی نظامی در حالی که در نیروهای مسلح ایالات متحده خدمت می کرد.

آسیب های جنسی نظامی، خشونت های جنگی و آسیب های مغزی برخی از تجربیاتی هستند که خطر ابتلا به سربازان را افزایش می دهند. PTSD. به گفته روانشناسان، علائم عبارتند از فلاش بک به رویداد آسیب زا، اضطراب شدید، کابوس و هوشیاری بیش از حد – همه واکنش های طبیعی به تجربه یا شاهد خشونت. زمانی که علائم بدتر می‌شوند یا برای ماه‌ها یا سال‌ها باقی می‌مانند، فردی تشخیص PTSD را دریافت می‌کند.

این همان چیزی است که کلارک-گوتیرز گفت پس از آزار و اذیت جنسی مداوم توسط یکی از هموطنانش که حدود یک دهه پیش به یک حمله فیزیکی تبدیل شد، برای او اتفاق افتاد. او که یک وکیل با سه فرزند است، گفت که برای اینکه احساس امنیت کند از خانه خود خارج شود، به شوهرش در کنارش نیاز دارد. پس از تشخیص کلارک-گوتیرز مبتلا به PTSD، پزشکان در بیمارستان های VA مجموعه ای از داروها را برای او تجویز کردند. کلارک-گوتیرز گفت که در یک نقطه، نسخه های او بیش از 12 قرص در روز بود.

او گفت: “من دارو داشتم، و سپس برای دو یا سه عارضه جانبی هر دارو دارو داشتم.” و هر بار که یک داروی جدید به من می دادند، باید سه داروی دیگر به من می دادند. من فقط نمی توانستم این کار را انجام دهم. تازه داشتم خیلی خسته میشدم بنابراین ما شروع به بررسی سایر روش های درمانی کردیم.

و اینگونه بود که او سگ سرویسش، لیزا را به دست آورد. شوهر کلارک-گوتیرز که او نیز کهنه سرباز نیروی هوایی بود، این گروه غیرانتفاعی را کشف کرد K9 برای رزمندگانکه سگ ها را – بسیاری از آنها را از پناهگاه های کشتار نجات می دهد – و آنها را آموزش می دهد تا برای جانبازان مبتلا به PTSD حیوانات خدماتی باشند. لیزا یکی از حدود 700 سگی است که این گروه با کهنه‌سربازانی که با علائم ناشی از تجربیات آسیب‌زا سروکار دارند، جفت کرده است.

کلارک-گوتیرز گفت: «اکنون با لیزا دوچرخه سواری می کنیم، به پارک می رویم، به Home Depot می رویم. “من به خرید مواد غذایی می روم – کارهایی که برای افراد عادی انجام می دهم و قبل از لیزا نمی توانستم انجام دهم.”

این برای مگی اوهیر، استادیار تعامل انسان و حیوان در دانشگاه پردو، تعجبی ندارد. تحقیقات او نشان می دهد که اگرچه سگ های سرویس لزوماً درمانی برای PTSD نیستند، اما علائم آن را کاهش می دهند. در میان او مطالعات منتشر شده است یکی نشان می دهد کهنه‌کارانی که با این سگ‌ها شریک می‌شوند نسبت به کسانی که سگ سرویس ندارند، خشم و اضطراب کمتری را تجربه می‌کنند و خواب بهتری دارند. یکی دیگر از مطالعات او حاکی از که سگ های خدمات سطح کورتیزول را در جانبازانی که آسیب دیده اند کاهش می دهند.

O’Haire گفت: “ما در واقع الگوهایی از هورمون استرس را دیدیم که بیشتر شبیه به بزرگسالان سالمی بود که اختلال استرس پس از سانحه ندارند.”

یک مطالعه VA اجباری کنگره که بر تأثیر سگ های خدمات بر جانبازان مبتلا به PTSD متمرکز است و در سال جاری منتشر شد، نشان می دهد که افرادی که با حیوانات شریک شده اند، افکار خودکشی کمتری را تجربه می کنند و علائم خود را بهبود می بخشند.

تا به حال، برنامه ارجاع سگ فدرال – که به سازمان های غیرانتفاعی سگ های خدماتی برای پرداخت هزینه سگ ها و ارائه آنها به کهنه سربازان به صورت رایگان متکی است – ایجاب می کرد که جانبازان شرکت کننده مشکلات حرکتی فیزیکی مانند از دست دادن اندام، فلج یا نابینایی داشته باشند. کهنه سربازانی مانند کلارک-گوتیرز که دچار PTSD هستند اما هیچ ناتوانی جسمی ندارند، به تنهایی یک سگ سرویس را ترتیب دادند.

برنامه آزمایشی ایجاد شده توسط قانون جدید فدرال به جانبازان مبتلا به PTSD این شانس را می دهد که سگ های خدمات سلامت روان را برای دیگر کهنه سربازان آموزش دهند. این برنامه بر اساس برنامه ای در بیمارستان VA در پالو آلتو، کالیفرنیا طراحی شده است و در پنج مرکز پزشکی VA در سراسر کشور با مشارکت سازمان های معتبر آموزش سگ های خدمات ارائه می شود.

آدام وب، سخنگوی سناتور تام تیلیس (RN.C.) که این قانون را در سنا معرفی کرد، گفت: «این لایحه واقعاً در مورد آموزش درمانی، حین کار یا «آموزش مربی» است. ما پیش‌بینی نمی‌کنیم که VA شروع به تجویز سگ‌های خدمات PTSD کند، اما داده‌هایی که از این برنامه آزمایشی تولید می‌کنیم احتمالاً در ایجاد چنین موردی در آینده مفید خواهد بود.

دفتر بودجه کنگره تخمین می زند که این برنامه آزمایشی حدود 19 میلیون دلار هزینه برای VA خواهد داشت. قانون از الزام VA برای پرداخت هزینه سگ ها خودداری می کند. در عوض، آژانس با سازمان های معتبر سگ های خدماتی که از پول خصوصی برای پوشش هزینه های فرزندخواندگی، آموزش و جفت کردن سگ ها با کهنه سربازان استفاده می کنند، همکاری خواهد کرد.

روری دایموند، مدیر عامل K9s برای Warriors، گفت: با این حال، این قانون نشان‌دهنده یک چهره خوشایند در سیاست VA است.

دایموند گفت: “در 10 سال گذشته، VA اساساً به ما گفته است که آنها سگ های سرویس را به عنوان کمک به جانبازان مبتلا به استرس پس از سانحه نمی شناسند.”

دایموند گفت: سگ های خدمات PTSD اغلب با سگ های حمایت عاطفی اشتباه گرفته می شوند. دومی ها همراهی می کنند و برای حمایت از افراد دارای معلولیت آموزش نمی بینند. او گفت که سگ های خدماتی PTSD حدود 25000 دلار برای فرزندآوری و آموزش هزینه دارند.

دایموند توضیح داد که دستور “پوشش” به این معنی است که “سگ در کنار جنگجو می نشیند، به پشت سر آنها نگاه می کند و اگر کسی از پشت بالا آمد به آنها هشدار می دهد.” دستور “block” به این معنی است که سگ “عمود بر هم می ایستد و از هر چیزی که در مقابلش است کمی به آنها فضا می دهد.”

گروهبان بازنشسته ارتش دیوید کرنشاو از کرنی، نیوجرسی، گفت که سگ خدمت او، داک، زندگی او را تغییر داده است.

کرنشاو گفت: «ما در ارتش آموزش می دهیم که یک رفیق جنگی داشته باشیم. “و این حیوانات خدمتگزار به عنوان یک رفیق جنگی عمل می کنند.”

چند ماه پیش، کرنشاو این را از نزدیک تجربه کرد. او به طور کلی از گردهمایی های بزرگ پرهیز می کرد زیرا هوشیاری بیش از حد مداوم یکی از علائم PTSD ناشی از جنگ اوست. اما در تابستان امسال، Doc، یک اشاره گر و ترکیب لابرادور، به کرنشاو کمک کرد تا در میان جمعیت در دنیای دیزنی حرکت کند – اولین مورد مهم برای کرنشاو و خانواده پنج نفره اش.

“من آشفته نبودم. من مضطرب نبودم. کرنشاو، 39 ساله، گفت: «من ناراحت نشدم. این واقعاً، واقعاً شگفت‌انگیز بود و به قدری که حتی مجبور نبودم در لحظه به آن فکر کنم. این به طور طبیعی اتفاق افتاد.»

کرنشاو گفت که با تشکر از دکتر، او دیگر داروهای PTSD یا خوددرمانی با الکل مصرف نمی کند. کلارک-گوتیرز گفت که لیزا نیز به او کمک کرده تا مصرف الکل را ترک کند و داروهای تجویز شده با VA را برای حملات پانیک، کابوس‌ها و دوره‌های جدایی متوقف کند.

دایموند گفت که سگ ها در واقع در طول زمان پول VA را پس انداز می کنند. جنگجویان ما به احتمال بسیار کمتری از داروهای تجویزی گران قیمت استفاده می‌کنند، به احتمال بسیار کمتری از سایر خدمات VA استفاده می‌کنند و به احتمال زیاد به مدرسه یا سر کار می‌روند. بنابراین این یک برد-برد-برد در سراسر هیئت مدیره است.”

این داستان توسط KHN (خبر سلامت قیصر)، اتاق خبر ملی که روزنامه نگاری عمیقی در مورد مسائل بهداشتی تولید می کند. همراه با تجزیه و تحلیل سیاست و نظرسنجی، KHN یکی از سه برنامه عملیاتی اصلی در است KFF (بنیاد خانواده قیصر). KFF یک سازمان غیرانتفاعی وقفی است که اطلاعات مربوط به مسائل بهداشتی را به ملت ارائه می دهد.

KHN (قیصر سلامت نیوز) یک اتاق خبر ملی است که روزنامه نگاری عمیقی در مورد مسائل بهداشتی تولید می کند. همراه با تجزیه و تحلیل سیاست و نظرسنجی، KHN یکی از سه برنامه عملیاتی اصلی در است KFF (بنیاد خانواده قیصر). KFF یک سازمان غیرانتفاعی وقفی است که اطلاعات مربوط به مسائل بهداشتی را به ملت ارائه می دهد.

از مطالب ما استفاده کنید

این داستان به صورت رایگان قابل بازنشر (جزئیات).