از آنجایی که اختلالات خوردن در طول همه‌گیری افزایش می‌یابد، گزینه‌های درمانی روستایی تاخیر دارند

توسط کارلی گراف

ارین رینولدز از دوران کودکی با پرخوری عصبی دست و پنجه نرم می کرد، اما هفته های قبل از شروع درمان او در بین بدترین هفته ها بود. در 22 سالگی، او آماده می‌شد تا خانه‌اش را در هلنا، مونتانا، برای یک برنامه بستری در نیوجرسی با مراقبت‌های پزشکی شبانه روزی ترک کند.

با نگاهی به گذشته شش سال بعد، رینولدز گفت که جستجوی کمک یکی از سخت ترین بخش های روند بهبودی است. او گفت: «من فقط به پرخوری و پاکسازی ادامه دادم زیرا خیلی استرس داشتم. “من شغلم را که دوست دارم ترک می کنم، همه دوستان و شهرم را ترک می کنم و با زندگی عادی خداحافظی می کنم.”

اختلالات خوردن، از جمله بی اشتهایی، پرخوری عصبی، و اختلال پرخوری، برخی از این اختلالات هستند. کشنده ترین بیماری های روانی. با این حال، گزینه های درمانی، به ویژه در ایالت های روستایی مانند مونتانا، کمیاب هستند.

بازدید از بخش اورژانس برای دختران نوجوان مبتلا به اختلالات خوردن در سراسر کشور در طول همه‌گیری دو برابر شد. طبق یک مطالعه از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری. همان گزارش اشاره می‌کند که این افزایش می‌تواند با کاهش دسترسی به خدمات سلامت روان مرتبط باشد، مانعی که در ایالت‌های روستایی حادتر است.

در انجمن ملی اختلالات خوردن پایگاه داده ارائه‌دهنده تنها دو ارائه‌دهنده گواهی را در سراسر مونتانا نشان می‌دهد، چهارمین ایالت بزرگ کشور که با مایل مربع اندازه‌گیری می‌شود. برای مقایسه، کلرادو، که تقریباً سه چهارم وسعت مونتانا است اما پنج برابر جمعیت دارد، 9 ارائه دهنده را نشان می دهد.

این بدان معناست که بسیاری از افراد مانند رینولدز باید مونتانا را برای درمان ترک کنند، به ویژه برای کسانی که به دنبال سطوح بالاتر مراقبت هستند، یا ساعت ها رانندگی کنند تا در درمان شرکت کنند. همچنین به این معنی است که افراد بیشتری تحت درمان قرار نمی‌گیرند، زیرا انعطاف‌پذیری لازم برای رها کردن شغلی با درآمد را ندارند یا عزیزان خود را پشت سر می‌گذارند.

گفت: «بسیاری از مردم فقط با توجه به موقعیت جغرافیایی و روستایی وسیع ایالت نمی توانند به درمان دسترسی داشته باشند. کیتلین مارتین-واگار، استادیار و روانشناس دانشگاه مونتانا که در تحقیقات اختلال خوردن تخصص دارد.

شدیدترین درمان شامل برنامه‌های بستری یا بستری جزئی است که برای کسانی که نیاز به مراقبت شبانه‌روزی و تثبیت حاد پزشکی دارند، بهترین است. درمان مسکونی یک پله از آنجا به پایین است، معمولاً خارج از بیمارستان در مکانی شبیه به یک مرکز توانبخشی.

هنگامی که فرد در حال بهبودی بتواند با مراقبت های عملی کمتری مدیریت کند، گزینه های مختلف سرپایی ممکن است شامل درمان، حمایت از وعده های غذایی، یا مشاوره گروهی باشد. لورن اسمولار، معاون ماموریت و آموزش انجمن اختلالات خوردن گفت: «پیدا کردن افرادی با این تخصص ها و در دسترس بودن اغلب یک چالش است.

هنگامی که رینولدز در سال 2016 به دنبال درمان رفت، هیچ یک از مراکز درمانی در مونتانا خدمات بستری، معالجه مسکونی یا بستری جزئی را ارائه نکرد. فقط یکی نزدیک شد: مرکز اختلالات خوردن مونتانا، یک برنامه درمانی مستقر در بوزمن و در سال 2013 تاسیس شده است.

جنی گوچینکه یکی از بنیانگذاران این مرکز بود، گفت که موانع زیادی برای راه اندازی یک مرکز درمان اختلالات خوردن در مونتانا وجود دارد، جایی که وجود نداشت. هیچ پروسه صدور مجوز وجود نداشت و چالش های فراوانی وجود داشت، از پوشش بیمه تا سطح بالای تخصص مورد نیاز برای ارائه مراقبت مناسب.

مرکز اختلالات خوردن مونتانا در سال 2017 یک برنامه بستری جزئی را اضافه کرد که برای ساکنان خارج از شهر مسکن فراهم می کند و به پنج تا هفت روز برنامه درمانی تقریباً تمام روز نیاز دارد که توسط تیمی از متخصصان رهبری می شود. این مرکز همچنین قصد دارد تا اواخر امسال یک مرکز درمانی سرپایی را در 200 مایلی غرب در میسولا افتتاح کند.

یک سوم افراد مبتلا به اختلالات خوردن را مردان تشکیل می دهند، گروهی که کمتر تشخیص داده شده و تحت درمان قرار نمی گیرند. اگرچه سیاه‌پوستان، بومی‌ها و سایر رنگین‌پوستان کمتر به اختلال خوردن مبتلا نمی‌شوند، اما این‌طور است نصف احتمال برای تشخیص یا دریافت درمان.

چند مطالعه نشان داده است نرخ بالاتری از اختلالات خوردن در مراکز شهری است، اما دشوار است که بدانیم آیا این به دلیل کاهش انگ و گزینه های درمانی بیشتر در مناطق شهری در مقایسه با مناطق روستایی است یا خیر.

مارتین واگار گفت: «ما می دانیم که میزان اختلالات خوردن بسیار بالاست. ما شاهد افزایش مداوم آنها بوده ایم، بنابراین این یک موضوع تخصصی یا تخصصی نیست. این چیزی است که بر افراد زیادی تأثیر می گذارد.»

این بیماری همه گیر گزینه های درمان از راه دور را رایج تر کرده است که می تواند تنگناها را در مراکز درمانی برطرف کند. به عنوان مثال، مرکز اختلالات خوردن مونتانا در این ماه مراقبت‌های سرپایی مجازی را برای هر ساکن مونتانا راه‌اندازی می‌کند. مرکز درمانی امیلی ویش در گریت فالز، مونتانا، قرار ملاقات از راه دور برای درمان فردی، خانوادگی و گروهی فراهم می کند. اما درمان از راه دور برای اختلالات خوردن از نظر اثربخشی محدود است. بسیاری از مداخلات شخصی بهتر هستند، مانند حمایت از وعده های غذایی و کمک به افراد در ایجاد الگوهای سالم تر در مورد غذا خوردن.

هزینه در همه جا مانعی برای درمان است، اما به ویژه در مکانی مانند مونتانا، جایی که از هر 5 نفر ساکنین آن، 1 نفر تحت پوشش Medicaid یا Healthy Montana Kids، برنامه بیمه سلامت کودکان ایالتی است. ممکن است هزاران دلار هزینه داشته باشد و ماه ها طول بکشد تا یک فرد مراقبت کافی را دریافت کند، خواه بیمه شده باشد یا نباشد. و هیچ فرمولی وجود ندارد که بدانیم درمان چقدر طول می کشد، یا چند بار بیمار باید از نردبان سطوح مراقبت بالا و پایین برود.

تعداد کمی از شرکت های بیمه پوشش معنی داری ارائه می دهند. بازپرداخت آنها ممکن است تنها پس از چند هفته به پایان برسد – خیلی زودتر از دوره متوسط ​​درمان – یا اصلاً آن را پوشش ندهد.

مارتین واگار، محقق دانشگاه مونتانا، گفت که تحقیقات مربوط به اختلال خوردن نیز نسبت به سایر نگرانی های مربوط به سلامت روان بودجه بسیار کمی دریافت می کند. بدون دلارهای فدرال و ایالتی که مستقیماً به درمان و تحقیق اختصاص داده شود، علائم اختلال خوردن را نمی توان در مراحل اولیه در نوجوانان شناسایی کرد، که ساده ترین راه برای کاهش هزینه های درمان کلی است. مبارزه با انگ سخت تر است. و انگیزه کمی برای ارائه دهندگان جدید برای ایجاد برنامه های درمانی در مکان های خارج از مناطق شهری با تقاضای مستند وجود دارد.

مارتین واگار گفت: «حتی اگر مراکز اختلالات خوردن بیشتری ایجاد کنیم، اگر مردم نتوانند آن‌ها را بپردازند، ما فقط به ممتازترین افراد جامعه خدمات می‌دهیم.» و این بدان معناست که ما کار خوبی انجام نمی دهیم.

این داستان توسط KHN (خبر سلامت قیصر)، اتاق خبر ملی که روزنامه نگاری عمیقی در مورد مسائل بهداشتی تولید می کند. همراه با تجزیه و تحلیل سیاست و نظرسنجی، KHN یکی از سه برنامه عملیاتی اصلی در است KFF (بنیاد خانواده قیصر). KFF یک سازمان غیرانتفاعی وقفی است که اطلاعات مربوط به مسائل بهداشتی را به ملت ارائه می دهد.

KHN (قیصر سلامت نیوز) یک اتاق خبر ملی است که روزنامه نگاری عمیقی در مورد مسائل بهداشتی تولید می کند. همراه با تجزیه و تحلیل سیاست و نظرسنجی، KHN یکی از سه برنامه عملیاتی اصلی در است KFF (بنیاد خانواده قیصر). KFF یک سازمان غیرانتفاعی وقفی است که اطلاعات مربوط به مسائل بهداشتی را به ملت ارائه می دهد.

از مطالب ما استفاده کنید

این داستان به صورت رایگان قابل بازنشر (جزئیات).