مطالعه حیوانی نشان می‌دهد که روغن صدف در پیشگیری از تصلب شرایین، روغن ماهی را شکست می‌دهد

در مطالعه اخیر منتشر شده در مجله مرزها در تغذیه، محققان کارایی روغن ماهی و صدف را در پیشگیری از تصلب شرایین در آپولیپوپروتئین E-null (ApoE) مقایسه کردند.^−/−) موش. یافته‌های آن‌ها نشان داد که مکمل‌های روغن صدف (MO) طی 12 هفته به طور قابل‌توجهی از روغن ماهی (FO) در جلوگیری از تجمع پلاک آترواسکلروتیک در آئورت بهتر عمل کرد. موش های مکمل MO رسوب چربی، محتویات ماکروفاژ (در سینوس آئورت) و سلول های ماهیچه صاف (SMC) را نسبت به همتایان خود با FO-تکمیل نشان دادند. تجزیه و تحلیل اثرات MO و FO بر روی آئورت نشان می دهد که قدرت MO ممکن است به دلیل توانایی آن در تنظیم پایین مسیر سیگنالینگ p38MAPK/NF-kB باشد.

مطالعه: روغن صدف در پیشگیری از تصلب شرایین ApoE نسبت به روغن ماهی برتری دارد^−/− موش. اعتبار تصویر: oksana2010 / Shutterstock

آترواسکلروز و مزایای PUFA

آترواسکلروز تجمع چربی، کلسترول و سایر مواد در داخل و روی دیواره شریان است. این تجمع که پلاک نامیده می شود، منجر به ضخیم شدن یا سخت شدن شریان ها می شود و به طور قابل ملاحظه ای خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر، بیماری شریان محیطی و بیماری شریان کاروتید را افزایش می دهد. تحقیقات نشان داده است که مکانیسم‌های اساسی شروع آترواسکلروز التهاب مزمن و اختلال در متابولیسم چربی طبیعی است.

دهه‌های گذشته شاهد افزایش علاقه علمی به پتانسیل لیپیدهای عملکردی به عنوان مداخلاتی در برابر تصلب شرایین بوده‌اند. روغن‌های غنی‌شده با اسید چرب غیراشباع n-3 (n-3 PUFA)، عمدتاً روغن‌های ماهی (FOs)، بیشترین توجه را به خود جلب کرده‌اند، با مطالعات نشان می‌دهد که موش‌های حذف‌شده گیرنده لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) که با FOs تغذیه شده‌اند، به طور قابل‌توجهی دریافت کردند. مناطق ضایعه آترواسکلروتیک کمتر از همتایان خود که با دارونما تغذیه می شوند. آپولیپوپروتئین E-null (ApoE^−/−) مدل موش نماینده بسیار محبوب موش ضایعات انسانی است. مطالعه با استفاده از این in vivo سیستم نشان داده است که مصرف n-3 PUFA خطر ضخامت انتیما مدیا کاروتید را کاهش می دهد.

مکانیسم اثر به نقش n-3 PUFA در بهبود متابولیسم لیپید و خواص ضد التهابی آن نسبت داده می شود. یکی دیگر از منابع n-3 PUFA که تا حد زیادی نادیده گرفته شده است، روغن صدف (MO) است. انتشارات قبلی توسط گروه تحقیقاتی حاضر نشان داده است که MO صفات گلیسمی را در هر دو گروه موش و انسان بهبود می بخشد. با کمال تعجب، هم این گروه تحقیقاتی و هم سایرین مشاهده کرده‌اند که MOها کارایی بالاتری نسبت به FO دارند و در عین حال خواص ضد التهابی قوی در درمان آرتریت روماتوئید، دیابت نوع 2 (T2DM) و تری گلیسرول اضافی سرم (TG) نشان می‌دهند.

با توجه به این مزایا و پتانسیل کشاورزی پایدار از نظر زیست‌محیطی که توسط صدف‌ها ارائه می‌شود، هدف مطالعه حاضر بررسی این است که آیا عملکرد ضد تصلب شرایین MO با همتایان مشتق شده از ماهی مطابقت دارد یا بیشتر است.

در مورد مطالعه

روغن صدف برای استفاده در این مطالعه با استفاده از لیوفیلیزاسیون و سپس استخراج مایع فوق بحرانی به دست آمد. FO و CO از توزیع کنندگان دارای مجوز خریداری شدند. گروه نمونه شامل موش های نر شش هفته ای C57BL/6 J (نوع وحشی) بود. [WT]; n = 6) و ApoE نر^−/− موش های C57BL/6 J (n= 24) همسن. پس از یک هفته سازگاری، ApoE^−/− گروه به طور تصادفی به یکی از چهار مداخله تجربی – روغن ذرت (CO)، FO، MO، یا آسپرین (ASP؛ 0.5 میلی‌گرم در میلی‌لیتر) محلول در CO اختصاص داده شد. خوراک آنها دارای چربی و کلسترول بالا (HFHC) بود. گروه WT نشان دهنده گروه کنترل سلامت بود که تیمار آنها مقدار مساوی CO (0.1 میلی لیتر / 10 گرم در روز) بود و با یک رژیم غذایی استاندارد تغذیه می شد.

تحقیقات مطالعه شامل تجزیه و تحلیل بافت شناسی و کمی پلاک آترواسکلروتیک از طریق ترکیبی از رنگ آمیزی (هماتوکسیلین-ائوزین و Oil-red O)، میکروسکوپ، و تکنیک های کرایوتومی بود. ایمونوهیستوشیمی برای شناسایی ماکروفاژها و سلول های ماهیچه صاف (SMCs) متعلق به سینوس آئورت استفاده شد. علاوه بر این، اسیدهای چرب، لیپیدهای سرم و عوامل التهابی اندازه‌گیری شدند.

تجزیه و تحلیل وسترن بلات برای تعیین سطح پروتئین ژن آئورت استفاده شد. تکنیک‌های کروماتوگرافی مایع-طیف‌سنجی جرمی فوق‌العاده (UPLC-MS) برای بررسی مقادیر اسیدهای چرب فوران و کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) برای تعیین کمیت آستاگزانتین استفاده شد. مقایسه نتایج بین گروهی از نظر معنی‌داری با استفاده از آزمون‌های آنالیز واریانس یک‌طرفه (ANOVA) و حداقل تفاوت معنی‌دار فیشر (LSD) مورد آزمایش قرار گرفت.

تأثیر روغن های درمانی بر پلاک آترواسکلروتیک در آئورت (آ) و سینوس آئورت (قبل از میلاد مسیح). سه موش در هر گروه برای تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای B-C، 2 بخش سریال از هر موش استفاده شد و میانگین دو بخش از یک موش در تجزیه و تحلیل نهایی گنجانده شد. پلاک آترواسکلروتیک در آئورت با رنگ آمیزی Oil-red O شناسایی شد (آ). پلاک آترواسکلروتیک و رسوب چربی در سینوس آئورت توسط H&E شناسایی شد. (ب) و رنگ آمیزی O-قرمز O (ج)، به ترتیب. طرح کلی ضایعات آترواسکلروتیک در سینوس آئورت با یک خط چین سیاه مشخص شد. نتیجه رنگ آمیزی Oil red O در سینوس آئورت توسط ناحیه پلاک آترواسکلروتیک نرمال شد. داده ها به صورت میانگین ± SEM بیان شد. اگر گروه ها حرف یکسانی را به اشتراک نمی گذاشتند، معنی دار بود (05/0p<). CON، کنترل سلامت؛ CO، روغن ذرت؛ FO، روغن ماهی؛ MO، روغن صدف؛ ASP، آسپرین.

یافته های مطالعه

مقایسه در ناحیه پلاک آترواسکلروتیک و ناحیه ضایعه بین گروه‌های درمانی با استفاده از گروه CON به عنوان پایه، نشان داد که گروه CO بدترین آسیب را دید. با کمال تعجب، با وجود کاهش جزئی در ناحیه ضایعه، FO از نظر آماری با نتایج CO متفاوت نیست. گروه MO با مناطق ضایعه و پلاک قابل مقایسه با گروه های oASP و CON ماهی، بسیار بهتر عمل کرد.

کمی سازی SMC ها روندهای مشابهی را نشان داد – تعداد SMC ها در گروه MO به طور قابل توجهی کمتر از گروه های CO و FO بود و با نتایج ASP قابل مقایسه بود. در مقابل، نتایج همگروهی CO و MO از نظر آماری در تجزیه و تحلیل ماکروفاژها غیرقابل تشخیص بود.

گروه MO نسبت به گروه FO دارای سطح پلاک آترواسکلروتیک به طور قابل توجهی کوچکتر، رسوب چربی کمتر، محتوای سلول های ماهیچه صاف (SMC) کمتر و مقدار کمی ماکروفاژ در سینوس آئورت بود. غلظت سرمی IL-1β، NF- κB و VCAM-1 در گروه های MO و FO قابل مقایسه بودند و به طور قابل توجهی کمتر از گروه CO بودند.

به طرز جالبی، گروه MO سطوح بسیار پایین‌تری از بیان پروتئین p65NF-kB، p38MAPK و VCAM-1 را نسبت به موش‌های FO نشان داد. با توجه به شباهت‌های موجود در سایر ویژگی‌های n-3 PUFA MO و FO، این کاهش مسیر خود را به عنوان مکانیسم عمل پشت پتانسیل ضد تصلب شرایین بهبود یافته غیرمنتظره MO نسبت به FO نشان می‌دهد.

نتیجه

مطالعه حاضر نشان می دهد که روغن صدف به طور قابل توجهی از روغن ماهی در اثر ضد تصلب شرایین در ApoE موش بهتر عمل می کند.^−/− سیستم های مدل هنگامی که با پایداری برداشت صدف در مقایسه با همتایان ماهی خود ترکیب شود، این مورد اولی را به عنوان یک کاندید ایده آل برای جایگزینی دومی در تحقیقات آترواسکلروز و مداخلات آتی معرفی می کند.