تحقیقات انجام شده توسط دانشگاه کوئینزلند نشان داده است که COVID-19 همان پاسخ التهابی را در مغز فعال می کند که بیماری پارکینسون است.
این کشف خطر بالقوه آینده را برای بیماری های عصبی در افرادی که کووید-19 داشته اند، و همچنین یک درمان احتمالی را شناسایی کرد.
تیم UQ توسط پروفسور ترنت وودراف و دکتر ادواردو آلبورنوز بالماسیدا از دانشکده علوم زیست پزشکی UQ و ویروس شناسان دانشکده شیمی و علوم زیستی مولکولی رهبری می شد.
ما تأثیر ویروس را بر سلول‌های ایمنی مغز، «میکروگلیا» که سلول‌های کلیدی درگیر در پیشرفت بیماری‌های مغزی مانند پارکینسون و آلزایمر هستند، مطالعه کردیم.
ترنت وودراف، استاد دانشکده علوم زیست پزشکی، دانشگاه کوئینزلند
تیم ما میکروگلیای انسانی را در آزمایشگاه رشد داد و سلول ها را با SARS-CoV-2، ویروسی که باعث COVID-19 می شود، آلوده کرد.
ما متوجه شدیم که سلول‌ها به طور موثری «عصبانی» می‌شوند و همان مسیری را فعال می‌کنند که پروتئین‌های پارکینسون و آلزایمر می‌توانند در بیماری‌ها، یعنی التهاب‌ها، فعال کنند.
دکتر Albornoz Balmaceda گفت که راه اندازی مسیر التهابی باعث ایجاد یک آتش سوزی در مغز می شود که روند مزمن و پایدار از بین بردن نورون ها را آغاز می کند.
“این یک جور قاتل خاموش است، زیرا برای خیلی ها هیچ علامت ظاهری نمی بینید دکتر آلبورنوز بالماچدا گفت.
ممکن است توضیح دهد که چرا برخی از افرادی که COVID-19 داشته اند در برابر ابتلا به علائم عصبی مشابه بیماری پارکینسون آسیب پذیرتر هستند.
محققان دریافتند پروتئین اسپایک ویروس برای شروع فرآیند کافی است و زمانی که پروتئین‌هایی در مغز وجود داشت که با پارکینسون مرتبط بودند تشدید شد.
پروفسور وودراف گفت: «بنابراین اگر فردی از قبل مستعد ابتلا به پارکینسون باشد، ابتلا به کووید-19 می‌تواند مانند ریختن سوخت بیشتر روی آن «آتش» در مغز باشد.
همین امر در مورد استعداد ابتلا به آلزایمر و سایر زوال عقل هایی که با التهابات مرتبط هستند نیز صدق می کند.
اما این مطالعه یک درمان بالقوه را نیز پیدا کرد.
محققان گروهی از داروهای بازدارنده توسعه یافته توسط UQ را تجویز کردند که در حال حاضر در آزمایشات بالینی با بیماران پارکینسون هستند.
دکتر Albornoz Balmaceda گفت: “ما دریافتیم که با موفقیت مسیر التهابی فعال شده توسط COVID-19 را مسدود کرده و اساساً آتش را خاموش می کند.”
این دارو باعث کاهش التهاب در موش‌های آلوده به کووید-19 و سلول‌های میکروگلیا از انسان شد که یک رویکرد درمانی ممکن برای جلوگیری از تخریب عصبی در آینده را پیشنهاد می‌کند.
پروفسور وودراف گفت در حالی که شباهت بین نحوه تأثیر بیماری کووید-19 و زوال عقل بر مغز نگران کننده است، اما به این معنی است که یک درمان احتمالی از قبل وجود داشته است.
تحقیقات بیشتر مورد نیاز است، اما این به طور بالقوه یک رویکرد جدید برای درمان ویروسی است که در غیر این صورت می‌تواند پیامدهای سلامتی طولانی مدت داشته باشد.
این تحقیق توسط دکتر آلبرتو آماریلا اورتیز و دانشیار دانیل واترسون رهبری شد و 33 نویسنده مشترک در سراسر UQ و بین المللی شرکت داشتند.
منبع:
مرجع مجله:
آلبورنوز، EA، و همکاران. (2022) SARS-CoV-2 فعال شدن التهاب NLRP3 را در میکروگلیای انسانی از طریق پروتئین اسپایک تحریک می کند. روانپزشکی مولکولی. doi.org/10.1038/s41380-022-01831-0.