ایمنی دوره کوتاه در مقایسه با درمان طولانی مدت آنتی بیوتیک برای پنومونی مرتبط با ونتیلاتور

در مطالعه اخیر منتشر شده در پزشکی الکترونیکی Lancetمحققان متاآنالیز کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCTs) را برای ارزیابی ایمنی درمان آنتی‌بیوتیکی دوره کوتاه (≤8.0 روز) در مقابل درمان طولانی مدت آنتی‌بیوتیکی (≥10.0 تا 15.0 روز) برای پنومونی مرتبط با ونتیلاتور (VAP) انجام دادند. ، به ویژه VAP دیر شروع ناشی از نوع غیر تخمیری ارگانیسم های باکتریایی گرم منفی (NF-GNB).

زمینه

VAP، که اغلب در میان بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) مشاهده می‌شود، با پیامدهای ضعیف از جمله بستری شدن در بیمارستان و مرگ مرتبط است. علیرغم دستورالعمل های درمان VAP، مدت زمان درمان بهینه مشخص نیست، به ویژه برای VAP ناشی از NF-GNB. در میان بیماران VAP غیر NF-GNB، مطالعات قبلی گزارش کرده‌اند که دوره‌های کوتاه آنتی‌بیوتیکی خطر مرگ و میر یا عود را افزایش نمی‌دهد در حالی که ظهور باکتری‌های مقاوم را کاهش می‌دهد.

با این حال، یافته‌ها مربوط به یک تجزیه و تحلیل زیرگروهی بود که شامل تمام زیرگروه‌های ذات‌الریه اکتسابی در بیمارستان، تنها دو RCT در بیماران VAP ناشی از NF-GNB بود، و تنها چکیده برای یک RCT در دسترس بود. در مقابل، مطالعات دیگر افزایش شانس عود را به دنبال درمان کوتاه مدت آنتی بیوتیکی برای VAP ناشی از NF-GNB گزارش کرده اند.

در مورد مطالعه

در مطالعه حاضر، محققان میزان عود و عود VAP را در بین بیمارانی که درمان آنتی‌بیوتیکی کوتاه‌مدت و طولانی مدت دریافت می‌کنند، ارزیابی کردند.

داده‌ها بدون هیچ گونه محدودیت زبانی برای RCTها در Embase، پایگاه داده بررسی‌های سیستماتیک کاکرین (CDSR)، کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده (ایالات متحده)، مؤسسه ملی بهداشت MEDLINE/PubMed، وب‌آف ساینس، Google Scholar، و ثبت مرکزی کاکرین جستجو شدند. پایگاه داده های کارآزمایی های کنترل شده (CENTRAL)، منتشر شده بین سال های 2000 و 1 سپتامبر 2022.

علاوه بر این، فهرست‌های مرجع مطالعات گنجانده شده برای شناسایی RCT‌های اضافی بررسی شد و چندین ثبت کارآزمایی‌های بالینی، از جمله ثبت کارآزمایی بالینی استرالیا نیوزیلند، ثبت کارآزمایی کنترل‌شده در حال حاضر، و ثبت کارآزمایی‌های بالینی شبکه داده‌های پزشکی بیمارستان دانشگاهی، ثبت پروسپرو، ثبت شد. RCTهای در حال انجام را جستجو کرد.

نقطه پایانی اصلی مطالعه، عود و عود VAP بود، و نقاط پایانی مطالعه ثانویه شامل مرگ و میر 28.0 روزه، طول مدت پشتیبانی از ونتیلاتور مکانیکی، عفونت‌های خارج ریوی و مدت اقامت در بخش مراقبت‌های ویژه بود. مدل‌سازی اثرات تصادفی انجام شد و نسبت شانس (ORs) محاسبه شد. این تیم کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را شامل شد که دوره کوتاه‌مدت را با دوره طولانی درمان آنتی‌بیوتیکی برای VAP در میان بزرگسالان از سوابق مجلات علمی مورد بررسی مقایسه کرد. داده‌های حاصل از تحلیل‌های غیرمقایسه‌ای، مرورها، چکیده‌ها، نامه‌های سرمقاله، سری موارد کمتر از 10 مورد، و نظرات مورد تجزیه و تحلیل قرار نگرفتند.

سوابق گنجانده شده با استفاده از استانداردهای تلفیقی گزارش کارآزمایی‌ها (CONSORT) ارزیابی شدند و RCTهایی با امتیاز کمتر از 14 حذف شدند. خطرات سوگیری در مطالعات وارد شده با استفاده از خطر کاکرین از یک ابزار ارزیابی سوگیری ارزیابی شد. دو محقق به طور مستقل غربالگری داده ها را انجام دادند و محقق دیگری اختلافات را حل کرد. کیفیت شواهد با استفاده از ابزار درجه بندی ارزیابی، توسعه و ارزیابی توصیه ها (GRADE) ارزیابی شد.

داده های استخراج شده شامل نام نویسنده اول، سن، کشور انتشار، سال انتشار، نمرات ارزیابی نارسایی متوالی ارگان (SOFA)، نمرات فیزیولوژی حاد ساده شده (SAPS II)، تعاریف VAP، جمعیت مورد مطالعه، مدت و نوع درمان آنتی بیوتیکی، شروع VAP، و نمرات CONSORT. تجزیه و تحلیل های زیر گروه به بیماران VAP دیر شروع و بیماران VAP ناشی از NF-GNB محدود شد.

نتایج

در مجموع 307 رکورد شناسایی شد که از بین آنها رکوردهای تکراری حذف شد. پس از غربالگری عنوان و انتزاعی، پنج رکورد برای تجزیه و تحلیل نهایی در نظر گرفته شد که شامل 1069 بیمار بود که از میان آنها 530 و 539 به ترتیب با درمان آنتی بیوتیکی دوره کوتاه و طولانی مدت درمان شدند.

تفاوت معنی‌داری بین درمان آنتی‌بیوتیک کوتاه‌مدت و طولانی‌مدت برای عود و عود پنومونی مرتبط با ونتیلاتور، با مقادیر OR به ترتیب 1.48 و 1.45 مشاهده نشد، از جمله موارد ناشی از NF-GNB (مقادیر OR به ترتیب 1.9 و 1.8 ). میزان مرگ و میر 28.0 روزه (OR 1.2)، مدت زمان پشتیبانی از ونتیلاتور مکانیکی، تعداد عفونت های خارج ریوی و مدت زمان بستری در بخش مراقبت های ویژه بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت.

با این حال، درمان کوتاه مدت با تعداد قابل توجهی روزهای بدون آنتی بیوتیک همراه بود. رایج ترین آنتی بیوتیک های تجویز شده، آنتی بیوتیک های بتالاکتام با طیف وسیع در ترکیب با فلوروکینولون ها یا آمینوگلیکوزیدها بودند. آنالیزهای زیرگروهی VAP ناشی از NF-GNB و VAP دیر شروع، تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه درمان آنتی بیوتیکی، با مقادیر OR به ترتیب 1.3 و 1.3 نشان نداد.

علاوه بر این، دو RCT که کسب ارگانیسم‌های بیماری‌زای مقاوم به چند دارو (MDR) را به دنبال درمان آنتی‌بیوتیکی برای VAP ارزیابی می‌کردند، نسبت‌های قابل مقایسه ای از اکتساب ارگانیسم‌های بیماری‌زا MDR را در طول مدت بستری در ICU (OR 0.7) یافتند.

نتیجه

به طور کلی، یافته‌های مطالعه نشان داد که درمان آنتی‌بیوتیکی کوتاه مدت برای VAP تأثیر قابل‌توجهی بر عود VAP، عود یا مرگ و میر مرتبط با آن در مقایسه با درمان طولانی مدت آنتی‌بیوتیکی ندارد. برای VAP ناشی از NF-GNB، حتی اگر خطرات عود بیشتری ثبت شده بود، یافته ها از نظر بالینی به مدت اقامت در ICU و مرگ ترجمه نشد. علاوه بر این، درمان کوتاه مدت چندین پیامد مفید داشت، از جمله قرار گرفتن در معرض آنتی بیوتیک کمتر، مقاومت آنتی بیوتیکی کمتر، و هزینه کلی کمتر درمان.