در یک پیشرفت، محققان دانشگاه رایس و مرکز سرطان اندرسون MD تگزاس در هیوستون یک داروی بالقوه با ترکیبات کشنده سرطان خون را کشف کردند.
منتشر شده در مجله سرطان خوناین مطالعه بیان کرد که در حالی که این دارو هنوز سال‌ها با آزمایش روی بیماران مبتلا به سرطان فاصله داشت، این پیشرفت نویدبخش زیادی هم در هدف و هم در روش‌های نوآورانه‌ای که برای رسیدن به آن استفاده می‌شود، نشان داد.
سوتلانا پانینا، محقق دانشگاه تگزاس و نویسنده ارشد این مطالعه، در حین انجام این تحقیق در طول تحصیلات پسا دکتری خود در رایس، گفت که یکی از بزرگترین چالش ها “ایجاد شرایط و دوزهای بهینه برای آزمایش بر روی سلول های سرطانی و سلول های سالم” است.
نتایج حاصل از آزمایش سمیت سلولی که قبلا منتشر شده بود مفید بود، اما اطلاعات کمی در مورد این ترکیبات مولکولی کوچک وجود دارد. هیچ یک از آنها در مطالعات دیگر به طور کامل توضیح داده نشده بود، و ما باید اساساً از ابتدا شروع می‌کردیم تا تعیین کنیم چقدر باید استفاده کنیم، چه کاری در سلول‌ها انجام می‌دهند و همه چیز. پانینا ادامه داد: تمام دوزها و شرایط درمان باید با چندین آزمایش اولیه تنظیم می شد.
طبق تحقیقات قبلی، سلول‌های لوسمی نه تنها بیشتر از سلول‌های سالم آسیب می‌بینند، بلکه به آسیب میتوکندریایی نیز حساس‌تر هستند. ناتاشا کرینکو، بیوشیمیدان برنج و مارینا کونوپلوا، پزشک و دانشمند دکتر اندرسون، حدس زدند که داروهای القا کننده میتوفاژی ممکن است سلول ها را نسبت به شیمی درمانی حساس تر کنند.
این تیم سمیت ترکیبات القاکننده میتوفاژی مانند PS127B و PS127E را در برابر سلول‌های لوسمی میلوئید حاد (AML) که شایع‌ترین شکل این بیماری است، آزمایش کردند. در مطالعات کنترلی، تمام داروهای القاکننده میتوفاژی آسیب کمتری به سلول‌های سالم وارد کردند، اما در کشتن سلول‌های AML هنگام آزمایش بر روی موش‌ها مؤثر بودند.
علیرغم یافته ها، محققان معتقد بودند که درمان جدید هنوز در آینده بسیار دور است.
“AML تغییرات زیادی دارد و ما باید بدانیم کدام بیماران بیشتر از این درمان سود می برند و کدام نه. فقط پس از انجام این کار، که ممکن است چند سال طول بکشد، می‌توانیم آزمایش روی انسان را آغاز کنیم.» هشدار اورکا.