محققان علائمی را شناسایی می کنند که با شیوع های قبلی متفاوت است

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که برخی از علائم آبله میمون که اکنون مشاهده می‌شوند، نسبتاً متفاوت از علائم گزارش شده در طول شیوع قبلی در مناطق آفریقا هستند. محققان از پزشکان می خواهند که از این علائم نیز آگاه باشند.

برای مقاله آنها، منتشر شده روز پنجشنبه در مجله پزشکی بریتانیا (BMJ)، محققان 197 بیمار مبتلا به عفونت تایید شده آبله میمون را در لندن بین ماه های مه تا ژوئیه 2022 بررسی کردند. همه آنها مرد بودند که 196 نفر از آنها به عنوان همجنسگرا، دوجنسگرا یا سایر مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند شناسایی کردند. . میانگین سنی آنها 38 سال بود.

همه آنها ضایعاتی داشتند، به طور معمول در ناحیه تناسلی یا ناحیه پری مقعد، در حالی که 86٪ نیز دچار یک بیماری سیستمیک، با علائمی مانند تب، درد عضلانی و تورم غدد لنفاوی، BMJ شدند. اشاره شد در یک خبر

با این حال، محققان همچنین متوجه علائمی مانند تورم آلت تناسلی (ادم آلت تناسلی) و درد رکتوم شدند – ویژگی‌هایی که با مواردی که در شیوع قبلی دیده می‌شد متفاوت بود. این مردان همچنین علائم دیگری مانند تورم لوزه‌ها و ضایعات منفرد را نشان دادند که مشخص نبود از ویژگی‌های آبله میمون هستند.

برخی از علائم حتی آنقدر شدید بودند که نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشتند. در مقایسه با گزارش‌های مورد فعلی، که در آن علائم سیستمیک معمولاً مقدم بر ضایعات پوستی است، 38٪ از بیماران علائم را پس از شروع ضایعات ایجاد کردند.

محققان نوشتند: «ویژگی‌های گروهی که ما توصیف می‌کنیم با ویژگی‌های جمعیت‌هایی که در شیوع‌های قبلی در مناطق آندمیک تحت تأثیر قرار گرفته‌اند متفاوت است».

به عنوان مثال، تورم آلت تناسلی و درد رکتوم، شایع ترین علائم در بیماران بستری در بیمارستان ها بود. با این حال، این علائم، و همچنین سایر علائم «نسبتاً رایج»، در پیام‌های بهداشت عمومی گنجانده نشدند. حدود 14 درصد از مواردی که محققان به آنها نگاه کردند، حتی دستورالعمل های آژانس امنیت سلامت بریتانیا را برآورده نمی کردند.

تعاریف آژانس از ممکن و محتمل آبله میمون عفونت ها شامل علائمی مانند بثورات غیر قابل توضیح، تب، خستگی، درد مفاصل، سردرد شدید، کمردرد و تورم غدد لنفاوی است.

تیم تحقیقاتی از پزشکان خواسته است تا هنگام تشخیص آبله میمون در بیماران، علائم اضافی را نیز در نظر بگیرند.

آنها نوشتند: «این ارائه‌ها باید در پیام‌های بهداشت عمومی برای کمک به تشخیص زودهنگام و کاهش انتقال بعدی گنجانده شود. .

در میان بیماران، تنها یکی از آنها پیوندهای سفر اخیر به یک منطقه بومی آبله میمون داشت.

محققان گفتند: “انتشار آگاهی از تظاهرات غیر معمول اهمیت بالینی حیاتی دارد، زیرا عدم تشخیص عفونت آبله میمون به عنوان یک تفاوت احتمالی می تواند خطر بزرگی برای متخصصان مراقبت های بهداشتی و سایر مخاطبین ایجاد کند.”