چگونه جنبش کوچک خانه بیش از یک سقف برای افراد بی خانمان فراهم می کند

توسط گیلز بروس

مدیسون، ویز – نه خانه کوچک در داخل یک محله مسکونی قرار گرفته و توسط یک حصار چوبی و فضای سبز احاطه شده است. با کناره‌ها و سقف‌های رنگارنگ، آن‌ها شبیه خانه‌های پرنده‌ای به اندازه مردم هستند. و آنها دقیقاً در آن جا می شوند.

جین کاکس 48 ساله نیز همینطور است. او بیش از هفت سال است که بی خانمان نشده است. نکته این توسعه کوچک همین است.

کاکس، پس از کار در شیفت دوم به عنوان مدیر مزایا، گفت: “این طولانی ترین زمانی است که من در یک مکان مانده ام.” من خیلی کوچ نشین هستم. من در 22 سال گذشته زیاد در ویسکانسین نقل مکان کرده ام.

پس از اینکه کاکس در سال 2009 طلاق گرفت، قبل از اینکه یک سال در ون خود زندگی کند، به خانه های اجاره ای پرداخت. او یک پناهگاه محلی برای مردان را امتحان کرد. او فقط دو شب دوام آورد.

سپس در سال 2014، او در مورد برنامه ریزی این انجمن شنید مدیسون را اشغال کنید، منشعب از جنبش ملی علیه نابرابری درآمد. کاکس شروع به کمک به باغبانی، یکی از علایق او کرد. چند ماه بعد، او به یکی از خانه‌های 99 فوت مربعی آن نقل مکان کرد (بازتابی از «99 درصد» جمعیتی که هدف اشغال آن بود).

با افزایش هزینه های مسکن، خانه های کوچک هستند گسترش به عنوان یک راه حل به بی خانمانی در کالیفرنیا، ایندیانا، میسوری، اورگان، و فراتر از آن. آرنولد شوارتزنگر در ماه دسامبر تبلیغات قابل توجهی به دست آورد برای 25 خانه کوچک پول اهدا کرد برای جانبازان بی خانمان در لس آنجلس. این نشان‌دهنده علاقه فزاینده به ایده‌های بیرون از جعبه است تا افراد بی‌خانمان را از خیابان‌ها دور کنند، به‌ویژه در زمستان در آب و هوای سرد و در میان همه گیری کووید-19.

گفت: “هر چیزی که عرضه مسکن ارزان قیمت را افزایش دهد، چیز خوبی است.” نان رومن، مدیر عامل اتحاد ملی برای پایان دادن به بی خانمانی. ما کمبود شدید مسکن داریم – حدود 7 میلیون واحدهای مسکونی ارزان قیمت کمتر از خانواده هایی که به آنها نیاز دارند.”

مسکن و سلامت ارتباط ناگسستنی دارند. در یک مطالعه 2019 از بین 64000 بی خانمان، افرادی که در خیابان زندگی می کردند بیشتر از افرادی که به طور موقت در سرپناه بودند، شرایط سلامت مزمن، تروما، سوء مصرف مواد و مسائل مربوط به سلامت روان را گزارش کردند.

اما همه خانه های کوچک یکسان ساخته نمی شوند. آنها از کابین هایی با تخت و بخاری گرفته تا خانه های مینیاتوری با آشپزخانه و حمام را شامل می شوند.

خود جوامع نیز متفاوت هستند. ویکتوری لافارا، متخصص برنامه، گفت: برخی از آنها فقط «پناهگاه های مدیریت شده توسط آژانس هستند که از غلاف به جای سالن ورزشی سنتی پر از تخت های دو طبقه استفاده می کنند. دهکده کرامتیک کمپ خانه کوچک از سال 2000، در پورتلند، اورگان. برخی از آنها خودگردان هستند، مانند دیگنیتی ویلج و مدیسون تسخیر، و تعداد کمی پیشنهاد می کنند مسیری برای مالکیت خانه کوچک.

اگرچه بسیاری از آنها در نقاط دورافتاده شهر هستند – دور از مشاغل، فروشگاه های مواد غذایی و خدمات اجتماعی. گفت: “میان مزایایی که از ساختار بهبود یافته به دست می آورید و عوامل بدی که می توانید از قرار گرفتن در یک مکان بدتر به دست آورید، تعادل وجود دارد.” لوئیس کوینترو، محقق مسکن در دانشکده بازرگانی جانز هاپکینز کری.

دونالد وایتهد جونیورمدیر اجرایی ائتلاف ملی برای بی خانمان ها، گفت که او فکر می کند خانه های کوچک یک گزینه اضطراری خوب برای محافظت از مردم در برابر عوامل و خشونت هستند، اما راه حل های طولانی مدت نیستند، مانند افزایش تعداد مشاغل با دستمزد، سهام مسکن، و بودجه برای کوپن مسکن.

او گفت: «از دهه 70 این موضوع وجود داشته است که برخی افراد در جامعه هستند که لیاقت کمتری دارند. “و خانه کوچک به نوعی با این طرز فکر مطابقت دارد.”

مقررات منطقه بندی و قوانین ساختمانی از ساخت خانه های کوچک در برخی شهرها جلوگیری کرده است همسایگان نگران. به گفته سازمان دهندگان دهکده، این مخالفت اغلب زمانی از بین می رود که جوامع راه اندازی شوند. “از زمانی که ما نقل مکان کردیم جامعه اول! دهکده شش سال پیش در هیچ یک از محله‌های مجاور هیچ جرم مستندی در این ملک از جانب کسی صورت نگرفته است. آمبر فوگارتی، رئیس Mobile Loaves & Fishes، یک گروه کمک رسانی به بی خانمان ها در آستین، تگزاس، که بزرگترین پروژه خانه کوچک کشور را اداره می کند.

مدیسون که حدود 270000 ساکن دارد و محل ساختمان کنگره ویسکانسین و دانشگاه برجسته است، دارای سه نوع مختلف خانه های کوچک است که در سه مکان به نمایش گذاشته شده اند.

جدیدترین دهکده مدیسون را اشغال کنید در اواخر سال 2020 حدود یک مایلی شمال محل اصلی خود افتتاح شد. در کنار یک بار کرکره‌ای، 26 کلبه کونستوگا، شبیه واگن‌های سرپوشیده غرب قدیمی، در یک پارکینگ حصاردار قرار گرفته‌اند. ساختمان‌های موقت 60 فوت مربعی در نهایت با خانه‌های کوچک جایگزین می‌شوند که انتظار می‌رود ساکنان در ساخت آن‌ها کمک کنند.

در حومه شهر، در یک توسعه صنعتی در نزدیکی یک ایالتی، پروژه جدید خانه کوچک شهر دارای ردیف های موازی از پناهگاه های پیش ساخته سفید 8 در 8 فوتی است که شبیه کانکس های ماهیگیری یخی هستند. برخلاف دو شهرک اشغال، این شهرک دارای کارکنان تمام وقت شامل یک مددکار اجتماعی و یک مشاور اعتیاد است. در یک روز اخیر، ساکنان از دفتر تنگ آن به داخل و خارج می‌رفتند، یا از تلفن استفاده می‌کردند یا یک کلوچه یا مقداری کوکی برمی داشتند. مردم سگ هایشان را بیرون می بردند.

این 30 ساکن قبلاً در چادرهای پارک شلوغ Reindahl مدیسون زندگی می کردند.

برندا کونکل، رئیس Occupy Madison و مدیر اجرایی شرکت Occupy Madison گفت: «شهر قبل از هر چیز یک مشکل سیاسی را حل می کرد. مراقبت از منطقه مدیسون برای بی خانمان ها OneHealth. راه اندازی این کمپ به اصطلاح سرپناه حدود 1 میلیون دلار هزینه داشت و سالانه حدود 800000 تا 900000 دلار هزینه خواهد داشت.

مدیر توسعه جامعه شهر جیم اوکیف گفت که اسکان افراد در یک پناهگاه سنتی در کوتاه مدت به میزان قابل توجهی ارزان تر خواهد بود. اما روستاهای کوچک خانه اغلب می توانند به کسانی خدمت کنند که نمی خواهند یا نمی توانند در یک محیط جمعی بمانند، زیرا حیوانات خانگی یا شریک زندگی دارند، مشکلات عاطفی یا روانی شدید دارند، یا از سیستم سرپناه منع شده اند.

اوکیف گفت: «هرکسی که مدتی را در رایندال گذرانده بود، می‌دانست که برای افرادی که در آنجا می‌مانند چقدر ناامن و غیرقابل دفاع است.

سارا الی جاتامدیر بالینی خدمات بازیابی Kabba، گفت که مصرف مواد ساکنان از زمانی که به محل مدیریت شهری رسیدند افزایش یافته است، شاید به این دلیل که آنها بالاخره گرما داشتند و نیازی به نگرانی در مورد ایمن نگه داشتن وسایل خود نداشتند. او امیدوار است که آرامش تازه‌ای که آنها به دست آورده‌اند، به آنها فضایی برای بهبودی زمانی که آماده هستند، بدهد.

برای Jay Gonstead، یک مادیسونی مادام العمر که پس از افتتاح کمپ در ماه نوامبر به این کمپ نقل مکان کرد، این مکان یک موهبت الهی بوده است. پس از طلاق، هفت ماه در شهر چادر زندگی کرد.

“در پایان، خیلی بد شد. در طول زندگی‌ام هرگز فکر نمی‌کردم که باید به نارکان شلیک کنم، اما این کار را کردم. من شاهد تیراندازی مردی بودم. من شاهد ضربات چاقو بودم. آنجا جای خوبی نبود.»

این مرد 54 ساله مرتباً برای جستجوی کار سوار دوچرخه می شود. “من سابقه جنایی دارم. من یک الکلی هستم. “این کار را سخت می کند.”

اما او برای اولین بار که به یاد می آورد متوجه لبخند روی صورت همسایه هایش شده است. او گفت که برق و دوش آب گرم – همراه با احساس اجتماع – این تأثیر را دارند.

او در حالی که اشک‌هایش را دفع می‌کرد، گفت: «وقتی سقفی دارید و دری که قفل می‌شود، آن خانه است. “ما بی خانمان نیستیم.”

این داستان توسط KHN (خبر سلامت قیصر)، اتاق خبر ملی که روزنامه نگاری عمیقی در مورد مسائل بهداشتی تولید می کند. همراه با تجزیه و تحلیل سیاست و نظرسنجی، KHN یکی از سه برنامه عملیاتی اصلی در است KFF (بنیاد خانواده قیصر). KFF یک سازمان غیرانتفاعی وقفی است که اطلاعات مربوط به مسائل بهداشتی را به ملت ارائه می دهد.

KHN (قیصر سلامت نیوز) یک اتاق خبر ملی است که روزنامه نگاری عمیقی در مورد مسائل بهداشتی تولید می کند. همراه با تجزیه و تحلیل سیاست و نظرسنجی، KHN یکی از سه برنامه عملیاتی اصلی در است KFF (بنیاد خانواده قیصر). KFF یک سازمان غیرانتفاعی وقفی است که اطلاعات مربوط به مسائل بهداشتی را به ملت ارائه می دهد.

از مطالب ما استفاده کنید

این داستان به صورت رایگان قابل بازنشر (جزئیات).