برای بزرگسالان مسن تر، بوییدن گل رز ممکن است دشوارتر باشد

توسط جودیت گراهام

گزارش های بیماران کووید-19 نگران کننده است. فقط چند ساعت قبل، آنها در حال لذت بردن از یک فنجان قهوه تند یا عطر گل ها در یک باغ بودند. سپس، گویی یک سوئیچ را باز کرده بودند، آن بوها ناپدید شدند.

پیر و جوان به طور یکسان تحت تأثیر قرار می گیرند – بر اساس برخی برآوردها، بیش از 80 تا 90 درصد از افرادی که به این ویروس مبتلا هستند. در حالی که اکثر افراد در عرض چند ماه بهبود می یابند، 16٪ نیم سال یا بیشتر طول می کشد تا این کار را انجام دهند. پژوهش پیدا کرده است. بر اساس برآوردهای جدید، بیش از 1.6 میلیون آمریکایی به دلیل کووید، مشکلات بویایی مزمن دارند.

کارشناسان پیشنهاد می کنند که سالمندان به ویژه آسیب پذیر هستند. ما می دانیم که بسیاری از افراد مسن در ابتدا حس بویایی ضعیفی دارند. دکتر جایانت پینتو، استاد جراحی و متخصص بیماری‌های سینوس و بینی در مرکز پزشکی دانشگاه شیکاگو، گفت: به این موارد توهین کووید را اضافه کنید و این مشکلات را بدتر کرد.

داده های اخیر تعامل بین کووید، سن بالا و از دست دادن بویایی را برجسته می کند. هنگامی که محققان ایتالیایی 101 بیمار را که به دلیل کووید خفیف تا متوسط ​​بستری شده بودند مورد ارزیابی قرار دادند، 50 بیمار شش ماه بعد علائم عینی اختلال بویایی را نشان دادند. افراد 65 ساله یا مسن‌تر تقریباً دو برابر بیشتر در معرض آسیب بودند. احتمال ابتلای افراد 75 ساله یا بالاتر بیش از 2.5 برابر بیشتر بود.

اکثر مردم از میزان کاهش بو در زندگی بعدی آگاه نیستند. بیش از نیمی از افراد 65 تا 80 ساله درجاتی از از دست دادن بویایی یا اختلال عملکرد بویایی دارند، همانطور که در ادبیات علمی شناخته شده است. این میزان برای افراد مسن تر به 80 درصد می رسد. افراد آسیب دیده اغلب نگرانی هایی در مورد ایمنی، لذت کمتر از غذا خوردن و اختلال در کیفیت زندگی گزارش می دهند.

اما از آنجایی که توانایی تشخیص، شناسایی و تمایز بین بوها به تدریج کاهش می یابد، اکثر افراد مسن – تا 75٪ از افرادی که درجاتی از کاهش بویایی دارند – متوجه نمی شوند که تحت تأثیر قرار گرفته اند.

اعتقاد بر این است که مجموعه ای از عوامل به کاهش بویایی مرتبط با افزایش سن کمک می کنند، از جمله کاهش تعداد نورون های حسی بویایی در بینی، که برای تشخیص بو ضروری هستند. تغییرات در سلول های بنیادی که هر چند ماه یک بار این نورون ها را دوباره پر می کنند. آتروفی مرکز پردازش بویایی در مغز، به نام لامپ بویایی. و کوچک شدن مراکز مغزی که ارتباط نزدیکی با پیاز بویایی دارند، مانند هیپوکامپ، منطقه ای مرکزی برای یادگیری و حافظه.

همچنین تحقیقات نشان می دهد که مواد سمی محیطی مانند آلودگی هوا نیز در این امر نقش دارند. پاملا دالتون، محقق اصلی در مرکز حواس شیمیایی مونل توضیح داد: “نرون های بویایی در بینی شما اساساً قطعات کوچکی از مغز شما هستند که در دنیای بیرون آویزان هستند” و قرار گرفتن در معرض آنها در طول زمان به نورون ها و بافت هایی که از آنها حمایت می کنند آسیب می زند. ، یک موسسه تحقیقاتی بو و طعم در فیلادلفیا.

دکتر ساندیپ رابرت داتا، استاد نوروبیولوژی در دانشکده پزشکی هاروارد، گفت: با این حال، هنوز عملکرد پیچیده سیستم بویایی به طور دقیق ترسیم نشده است و بسیاری از موارد ناشناخته باقی مانده است.

او گفت: «ما تمایل داریم حس بویایی خود را در درجه اول زیبایی شناسی بدانیم. آنچه بسیار واضح است این است که بسیار مهمتر است. سیستم بویایی نقش کلیدی در حفظ سلامت عاطفی ما و ارتباط ما با جهان دارد.

داتا این را پس از پیوند مغز استخوان و سپس شیمی درمانی سال ها پیش تجربه کرد. او گفت که قادر به بوییدن یا مزه غذا نبود، در محیط خود احساس “بسیار سرگردان” می کرد.

مشترک عواقب از دست دادن بویایی شامل از دست دادن اشتها (بدون بو، چشایی عمیقاً به خطر می افتد)، مشکل در نظارت بر بهداشت شخصی، افسردگی و ناتوانی در تشخیص بخارهای مضر. در افراد مسن، این امر می تواند منجر به کاهش وزن، سوء تغذیه، ضعف، مراقبت شخصی ناکافی و حوادث ناشی از نشت گاز یا آتش سوزی شود.

جروم پیزانو، 75 ساله، اهل بلومینگتون، ایلینوی، پنج سال است که با از دست دادن بویایی زندگی می کند. پیزانو اذعان کرد که آزمایش‌ها و مشاوره‌های مکرر با پزشکان دلیلی را برای این بیماری مشخص نکرده‌اند، و گاهی اوقات او احساس «ناامیدی» می‌کند.

پیزانو قبل از اینکه دچار مشکل بویایی شود، به عنوان متخصص شراب گواهینامه دریافت کرد. او یک انبار شراب 800 بطری دارد. “من نمی توانم آنقدر که می خواهم قدردانی کنم. دلم برای بوی علف بریده تنگ شده است. گل ها. همسرم در حال آشپزی است. مطمئناً کیفیت زندگی من را کاهش می دهد.»

از دست دادن بویایی نیز در مطالعات مختلف تحقیقاتی با خطر بالاتر مرگ در افراد مسن مرتبط است. یک مطالعهکه توسط پینتو و همکارانش تالیف شد، دریافت که افراد مسن مبتلا به اختلال بویایی تقریباً سه برابر بیشتر از سالمندانی که حس بویایی آنها دست نخورده باقی مانده است، در یک دوره پنج ساله جان خود را از دست می دهند.

پینتو گفت: “حس بویایی ما نشان می دهد که سیستم عصبی ما چگونه کار می کند و عملکرد مغز ما به طور کلی چقدر خوب است.” بر اساس بررسی منتشر شده در اوایل سال جاری، 90٪ از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون در مراحل اولیه و بیش از 80٪ از افراد مبتلا به بیماری آلزایمر، اختلال بویایی دارند – علامتی که می تواند سال ها قبل از علائم دیگر باشد.

هیچ درمانی برای از دست دادن بویایی مرتبط با بیماری های عصبی یا ضربه به سر وجود ندارد، اما اگر فردی مشکلات مداوم سینوسی یا آلرژی هایی دارد که باعث احتقان می شود، یک آنتی هیستامین بدون نسخه یا اسپری استروئیدی بینی می تواند کمک کند. معمولاً بعد از چند هفته بو بر می گردد.

برای از دست دادن بویایی به دنبال عفونت ویروسی، تصویر کمتر واضح است. هنوز مشخص نیست که کدام ویروس‌ها با اختلال عملکرد بویایی مرتبط هستند، چرا به بو آسیب می‌رسانند و بهبودی چه مسیری را طی می‌کند. کووید ممکن است به روشن کردن این موضوع کمک کند زیرا موجی از تحقیقات در مورد از دست دادن بویایی در سراسر جهان الهام گرفته است.

چه ویژگی هایی باعث می شود افراد در برابر از دست دادن مداوم بویایی پس از ویروس آسیب پذیرتر شوند؟ ما این را نمی دانیم، اما فکر می کنم می دانیم زیرا آن تحقیق در حال انجام است و ما هرگز گروهی نداشته ایم [of people with smell loss] دالتون، از مرکز مونل، گفت: این بزرگ برای مطالعه است.

برخی از متخصصان آموزش بویایی را توصیه می کنند، شواهدی از اثربخشی و هیچ نشانه ای از آسیب را ذکر نمی کنند. این شامل استشمام چهار رایحه متمایز (اغلب اکالیپتوس، لیمو، گل رز و میخک) دو بار در روز به مدت 30 ثانیه، معمولاً به مدت چهار هفته است. گاهی اوقات این تمرین با تصاویری از اقلام در حال بو کردن ترکیب می شود که نوعی تقویت بصری است.

چارلز گریر، پروفسور جراحی مغز و اعصاب و علوم اعصاب در دانشکده پزشکی ییل گفت: این نظریه این است که “تمرین، تمرین، تمرین” سیستم بویایی را تحریک می کند. او گفت، اگرچه پشتیبانی علمی به خوبی ثابت نشده است، اما اغلب توصیه می‌کند افرادی که فکر می‌کنند بوی آن‌ها رو به کاهش است، «قفسه‌ای پر از ادویه‌ها تهیه کنند و به طور منظم آنها را بو کنند».

ریچارد دوتی، مدیر مرکز بویایی و طعم دانشگاه پنسیلوانیا، همچنان در این مورد تردید دارد. او در حال نوشتن مروری بر آموزش بویایی است و خاطرنشان می‌کند که 20 تا 30 درصد از افراد مبتلا به عفونت‌های ویروسی و از دست دادن بویایی در مدت نسبتاً کوتاهی بهبود می‌یابند، چه این درمان را دنبال کنند یا نه.

او گفت: «مهمترین چیزی که ما توصیه می کنیم این است که از محیط های آلوده دوری کنید و ویتامین های کامل خود را دریافت کنید، زیرا چندین ویتامین نقش مهمی در حفظ سیستم بویایی دارند.

ما مشتاقیم از خوانندگان درباره سؤالاتی که می‌خواهید به آنها پاسخ داده شود، مشکلاتی که در مراقبت از خود داشته‌اید و توصیه‌هایی که در برخورد با سیستم مراقبت‌های بهداشتی نیاز دارید، بشنویم. بازدید کنید khn.org/columnists برای ارسال درخواست ها یا راهنمایی های خود

این داستان توسط KHN (خبر سلامت قیصر)، اتاق خبر ملی که روزنامه نگاری عمیقی در مورد مسائل بهداشتی تولید می کند. همراه با تجزیه و تحلیل سیاست و نظرسنجی، KHN یکی از سه برنامه عملیاتی اصلی در است KFF (بنیاد خانواده قیصر). KFF یک سازمان غیرانتفاعی وقفی است که اطلاعات مربوط به مسائل بهداشتی را به ملت ارائه می دهد.

KHN (قیصر سلامت نیوز) یک اتاق خبر ملی است که روزنامه نگاری عمیقی در مورد مسائل بهداشتی تولید می کند. همراه با تجزیه و تحلیل سیاست و نظرسنجی، KHN یکی از سه برنامه عملیاتی اصلی در است KFF (بنیاد خانواده قیصر). KFF یک سازمان غیرانتفاعی وقفی است که اطلاعات مربوط به مسائل بهداشتی را به ملت ارائه می دهد.

از مطالب ما استفاده کنید

این داستان به صورت رایگان قابل بازنشر (جزئیات).