مطالعه زمینه هایی را برجسته می کند که دیابتی ها به آموزش بیشتری نیاز دارند

ناتوانی بدن در تولید انسولین کافی یا استفاده موثر از آن اغلب منجر به دیابت نوع 2 (T2D) می شود، یک بیماری مزمن که صدها میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. مدیریت بیماری برای جلوگیری از پیامدهای منفی طولانی مدت مانند قطع اندام یا بیماری قلبی بسیار مهم است. برای مقابله با پیامدهای نامطلوب، بسیار مهم است که بیماران دانش خوبی در مورد مدیریت روزانه بیماری داشته باشند.

اکنون تیمی از محققان در پرتغال ارزیابی کرده‌اند که چه تعداد از بیماران – چه تحت درمان با انسولین و چه نه تحت درمان با انسولین – این دانش مهم را در مورد T2D دارند. آنها یافته های خود را در مرزها در بهداشت عمومی.

پروفسور پدرو لوپس فریرا، نویسنده اول، مدیر مرکز مطالعات و تحقیقات سلامت دانشگاه کویمبرا، گفت: انگیزه اصلی ما کمک به کاهش نابرابری موجود در دانش بیماران دیابتی در مورد بیماری خود بود. با این مطالعه ما نیاز به بهبود دانش بیماری در بیماران دیابتی نوع 2 را نشان دادیم.

سطوح دانش بسیار متفاوت است

برای ارزیابی دانش دیابت، محققان از آزمون دانشی که برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 یا نوع 2 ساخته شده است استفاده کردند. از جمله سؤالات دیگر، این آزمون شامل بخش هایی در مورد تغذیه، علائم و نشانه ها و کنترل دارو است. 1200 نفر مبتلا به دیابت در این مطالعه شرکت کردند که تقریباً 40 درصد از آنها تحت درمان با انسولین قرار گرفتند. بقیه نمونه‌ها به رژیم‌های غذایی خاصی پایبند بودند و برخی از آنها علاوه بر مصرف داروهای ضد دیابت خوراکی غیر انسولینی، در حالی که بقیه به رژیم غذایی تنها متکی بودند.

نتایج نشان داد که بسیاری از شرکت‌کنندگان (71.3 درصد) می‌توانند به سؤالات مرتبط با غذا به درستی پاسخ دهند و بیش از چهار نفر از پنج پاسخ‌دهنده دانش خوبی از تأثیر مثبت فعالیت بدنی نشان دادند. بیش از 75 درصد از پاسخ دهندگان نیز در مورد بهترین روش برای آزمایش سطح قند خون می دانستند.

با این حال، در زمینه های دیگر، محققان دریافتند که دانش به شدت کمبود دارد. به عنوان مثال، در پاسخ به این سوال که از کدام ماده غذایی برای درمان سطوح پایین قند خون استفاده نشود، تنها 12.8 درصد از شرکت کنندگان به درستی پاسخ دادند. کمترین درصد (4.4٪) از پاسخ های صحیح مربوط به یک سوال مربوط به علائم کتواسیدوز، یک عارضه بالقوه تهدید کننده زندگی و در اواخر مرحله T2D بود.

یکی از دلایل اصلی این نابرابری در دانش، احتمالاً رفتار متخصصان بهداشت و حوزه‌هایی است که در هنگام اطلاع‌رسانی به بیماران در اولویت هستند.»

پدرو لوپس فریرا، مدیر مرکز مطالعات و تحقیقات بهداشتی دانشگاه کویمبرا

تجهیز بیماران به دانش

محققان دریافتند که استفاده از دارو یکی از عواملی است که بر دانش T2D تأثیر می گذارد. درصد پاسخ های صحیح برای بیمارانی که تحت درمان با انسولین قرار نگرفته اند 8/51 درصد و برای بیمارانی که از انسولین استفاده می کنند 7/58 درصد بوده است. بررسی عوامل اجتماعی-اقتصادی و جمعیتی، سن کمتر از 65 سال، تحصیلات عالی، تنها زندگی نکردن و رعایت رژیم غذایی خاص تأثیر مثبتی بر آگاهی از بیماری داشت.

محققان گفتند که نتایج آنها نیاز به بهبود دانش T2D را در مورد جنبه های خاصی از بیماری، به عنوان مثال پایش قند خون، که می تواند به جلوگیری از افزایش سطح قند خون که با عوارض حاد و مزمن مرتبط است، کمک کند، نشان می دهد. این تیم خاطرنشان کرد که شکاف‌های دانش در بخش‌های جداگانه آزمون نیز چیزی است که باید فوراً برطرف شود.

آنها همچنین اظهار داشتند که مطالعات با شرکت کنندگان حتی بیشتر می تواند به درک بهتر نقش عوامل اجتماعی-اقتصادی و بالینی این بیماری کمک کند. لوپس فریرا در پایان گفت: “ما به جای اینکه مدیریت بیماری صرفا بر اساس شاخص های بیولوژیکی باشد، بر دانش خود بیماران در مورد بیماری خود تمرکز کردیم. امیدواریم که نتایج به دست آمده به متخصصان این امکان را بدهد که نحوه اطلاع رسانی به بیماران را تغییر دهند.”